Restructuring farm-running entities - legal aspects

The Act of 9 November 2018 on debt restructuring for farm-running entities introduced, into Polish law, certain instruments aimed at improving the financial liquidity of agricultural enterprises, which are insolvent or threatened with insolvency, and ultimately, enhancing their competitiveness in the EU market. These instruments consist of providing state aid in the form of subsidies to the interest of restructuring loans or loans for financing the repayment of debt arising in connection with conducting agricultural activity, as well as providing by the National Support Centre for Agriculture (KOWR) state aid in the form of guarantees securing the repayment of the restructuring loan, and taking over by KOWR a farm-running entity’s debt arising in connection with conducting agricultural activity in exchange for the transfer of ownership of their property to the State Treasury. The solutions enacted function in parallel to the possibility of making an arrangement with creditors and effecting remedial actions based on the provisions of Restructuring Law. The aim of the article is to evaluate the enacted regulations from the point of view of their consistency with the provisions of Restructuring Law, their compliance with the principles and objectives presented in the justification of the bill, and the expected results. Interpretation of intent and systemic interpretation of legal acts was used, with the application of historical and logical methods. Following the analysis carried out, it was concluded that with the regulations currently in force, the objectives of the act assumed by the legislator and the anticipated results will not be achieved in full.

Ustawą z dnia 9 listopada 2018 roku o restrukturyzacji zadłużenia podmiotów prowadzących gospodarstwa rolne wprowadzono do polskiego systemu prawnego instrumenty, które w założeniu mają służyć poprawie płynności finansowej niewypłacalnych bądź zagrożonych niewypłacalnością przedsiębiorstw rolnych, a docelowo wzrostowi ich konkurencyjności na rynku Unii Europejskiej. Instrumenty te polegają na udzielaniu pomocy publicznej w formie dopłat do oprocentowania kredytu restrukturyzacyjnego lub pożyczki na sfinansowanie spłaty zadłużenia powstałego w związku z prowadzeniem działalności rolniczej, a także na udzielaniu przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa (KOWR) pomocy publicznej w formie gwarancji zabezpieczającej spłatę kredytu restrukturyzacyjnego, oraz przejęciu przez KOWR długu podmiotu prowadzącego gospodarstwo rolne, powstałego w związku z prowadzeniem działalności rolniczej, w zamian za przeniesienie własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Uchwalone rozwiązania funkcjonują równolegle z możliwością zawarcia układu z wierzycielami oraz przeprowadzenia działań sanacyjnych na podstawie przepisów Prawa restrukturyzacyjnego. Celem artykułu jest ocena uchwalonych przepisów z punktu widzenia ich spójności z przepisami prawa restrukturyzacyjnego i zgodności z założeniami wskazanymi w uzasadnieniu projektu ustawy oraz oczekiwanych skutków. Zastosowano celowościową i systemową wykładnię aktów prawnych, z uwzględnieniem metody historycznej oraz logicznej. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że zakładane przez ustawodawcę cele ustawy, jak również oczekiwane skutki przy obecnym kształcie przepisów nie zostaną w pełni osiągnięte.