Niniejszy artykuł jest poświęcony kwestii filozoficznego zaangażowania w problematykę edukacyjną. W odwołaniu do idei Hannah Arendt ćwiczenia w myśleniu oraz do metodologii typów idealnych Maksa Webera dokonuję próby eksploracji sposobów wiązania filozofii i praktyki edukacyjnej. Wyróżniając wydarzenia otwierające poszczególne możliwości rozumienia relacji między filozofią a praktyką edukacyjną, dokonuję rekonstrukcji tych możliwości jako idealnych typów filozoficznego zaangażowania w kwestię edukacji. Każdy z wyróżnionych typów odwołuje się do innego rozumienia filozofii, filozofii edukacji, pedagogiki i praktyki edukacyjnej. Całość wywodu zmierza ku sformułowaniu pokrytycznego typu, który będąc praktykowanym sposobem wiązania filozofii i praktyki edukacyjnej, wymaga refleksyjnego uznania swojej prawomocności.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00