Intensity of internationalization of food industry sectors and their economic and financial results

The aim of the article is to determine the relationship between the level of internationalization of food industry sectors and their economic and financial results. Unpublished CSO data for the years 2000-2017 were used. The data concerned the processing of fish, milk, meat, fruit and vegetables, beverage production, bakery and flour products, oils and fats, grain mill products, starches and starch products, ready-made feed and animal feed. To conduct the analysis, the internationalization intensity index calculated for individual food sectors was used. The analyzed sectors of the food industry were divided into 3 groups according to the intensity of internationalization. The most internationalized sectors were fish processing and the production of tobacco products, and the least internationalized sectors were milk and meat processing. In the next step, selected groups were compared in terms of economic and financial indicators. In order to confirm the statistical significance of the diagnosed differences, the Kruskal-Wallis rank sum test was used. The research confirmed that the increase in the internationalization of the food industry sectors mainly affects indicators related to the labor factor, technical progress and asset productivity.

Celem artykułu jest określenie zależności między poziomem internacjonalizacji sektorów przemysłu spożywczego a ich wynikami ekonomiczno-finansowymi. Wykorzystano niepublikowane dane GUS za lata 2000-2017, dotyczące przetwórstwa mleka, mięsa, owoców i warzyw, ryb oraz produkcji wyrobów tytoniowych, wyrobów piekarskich i mącznych, produktów przemiału zbóż, skrobi i wyrobów skrobiowych, olejów i tłuszczów, napojów, gotowych pasz i karmy dla zwierząt. Do przeprowadzenia analizy wykorzystano wskaźnik intensywności internacjonalizacji wyliczony dla poszczególnych sektorów spożywczych. Badane sektory przemysłu spożywczego podzielono na 3 grupy według intensywności umiędzynarodowienia. Najbardziej umiędzynarodowionym sektorem okazały się sektory przetwórstwa ryb oraz produkcji wyrobów tytoniowych, a najmniej umiędzynarodowionymi –przetwórstwo mleka i mięsa. Następnie porównano wyodrębnione grupy pod względem wskaźników ekonomiczno-finansowych. W celu potwierdzenia istotności statystycznej zdiagnozowanych różnic wykorzystano test sumy rang Kruskala-Wallisa. Badania potwierdziły, że wzrost internacjonalizacji sektorów przemysłu spożywczego wpływa głównie na wskaźniki związane z czynnikiem pracy, postępem technicznym oraz produktywnością majątku.