Źródła kreacji postaci Jerzego Paramonowa w poświęconych mu tekstach kultury

Jerzy Paramonow to przestępca który w szczególny sposób zaistniał w wyobraźni społecznej jako bohater anonimowej ballady podwórkowej. Funkcjonując przez lata w wąskim obiegu, w ostatnim czasie przypomniany został przez twórców muzyki rozrywkowej. Poszczególne wersje losów Paramonowa — niezależnie od różnic wynikających z immanentnej estetyki zespołów oraz medium — ukazują „wspólnotę wyobraźni”, z której czerpali zarówno twórcy anonimowej ballady ulicznej, jak i jej zestetyzowanych wersji. Do najważniejszych z nich należą: - zakorzenienie schematu fabularnego w pieśni ulicznej; - bliska pieśni jarmarcznej estetyka opisów przemocy; - kreacja postaci głównego bohatera na wzór opowieści o zbójnikach. Jednocześnie zakorzenienie owych tekstów kultury w tradycji anonimowej twórczości minionych wieków uzmysławia trwałość pewnych wyobrażeń. Są one potencjalnie aktualizowane i dostosowywane do zmieniającego się kontekstu społecznego, w jakim funkcjonują odbiorcy, jednak ich istota oraz funkcja w komunikacji literackiej pozostaje niezmienna.

Jerzy Paramonow is a criminal who remains a hero of an anonymous barnyard ballad in the social imagination. For years he has been existing in a very narrow cultural circulation, however, recently the creators of popular music have reminded the society of this persona. Numerous versions of Paramonow’s history - regardless of the differences resulting from the immanent aesthetics of the music groups and media – present the “unity of imagination”which was the main source both for the anonymous ballad and its aestheticized version.The most important include: - anchoring the fictional pattern in songs of city news; - aesthetics of violence typical for the fair music; - creation of the main character in a similar manner as in the stories about brigands. At the same time, embedding these cultural texts in the tradition of anonymous creations of the past centuries impresses the durability of some specific ideas. Theoretically, they areupdated and adjusted to the changing social context of the audience, however, their essence and function in literary communication remains unchanged.