Follow-the-Sun is it really a strategy from the perspective of strategic management?

The article is a response to an issue, raised by Beulen (2012), related to time zone and strategy which have not been fused together in management or the outsourcing literature. “There has been some theoretical thinking on the impact of time zones on scheduling, but not on strategy” (Carmel, 2012, p. 2). The subject of the analysis is the Follow-the-Sun (FTS) strategy, which is the hardest among those taking advantage of time zone differences (cf. (Carmel & Espinosa, 2011, p. 58). The strategy’s main objective is to further increase the pace of R&D work by using project teams dispersed in distant time zones and therefore capable of ensuring a 24-hour work cycle without the need to work at night (Serwiński, 2019a, p. 1). In turn, the main goal of the paper is to present a specific proposal for classifying the FTS strategy in strategic management.

Artykuł jest odpowiedzią na problem poruszony przez E. Beulena (2012), dotyczący stref czasowych oraz strategii, które nie zostały połączone w literaturze dotyczącej zarządzania lub outsourcingu. ,,Pojawiły się pewne teoretyczne przemyślenia na temat wpływu stref czasowych na planowanie, ale nie na strategię” (Carmel, 2012, s. 2). Przedmiotem analiz jest strategia Follow-the-Sun (FTS), będąca najtrudniejszą spośród tych, które wykorzystują różnice stref czasowych (por. Carmel & Espinosa, 2011, s. 58). Jej głównym celem jest dalsze zwiększanie tempa prac B+R poprzez wykorzystanie zespołów projektowych rozproszonych w odległych strefach czasowych, zdolnych do zapewnienia 24-godzinnego cyklu pracy bez konieczności wykonywania jej w nocy (Serwiński, 2019a, s. 1). Celem głównym publikacji jest z kolei przedstawienie konkretnej propozycji klasyfikowania strategii FTS w zarządzaniu strategicznym.