Wyzwania współczesnej pracy socjalnej w Ghanie

Praca socjalna jest praktykowana na całym świecie, a jej głównym celem jest pomoc jednostkom i poprawa dobrobytu całego społeczeństwa. Ghana jest społeczeństwem wieloetnicznym z wieloma różnymi praktykami kulturowymi, które mogą wpływać na interwencje pracy socjalnej (wdrażanie przez praktyków i reakcje klientów). Głównym celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób rdzenne praktyki kulturowe w Ghanie kształtują sposób wspierania dzieci, osób starszych, niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie oraz wykluczonych społecznie. Wiedza zawarta w artykule opiera się na dostępnej literaturze przedmiotu oraz własnych doświadczeniach autora. Rozszerzony system rodzinny, w którym rodzicielstwo, pokrewieństwo i tożsamość obejmuje rodzinę nuklearną, a także dziadków, ciotki, wujów, kuzynów i teściów, jest dominujący w Ghanie, zwłaszcza na obszarach wiejskich. Pozytywny aspekt tego systemu, jak pokazano w tym artykule, ukazuje zalety kolektywistycznego podejścia do pomocy społecznej. Jednakże niektóre aspekty lokalnych praktyk kulturowych ograniczają dostęp grup defaworyzowanych do potrzebnej pomocy. W tekście wskazano na potrzebę takiego przygotowania pracowników socjalnych, aby ich praktyka była dostosowana do lokalnych praktyk kulturowych oraz aby zapewnić większej liczbie osób dostęp do pomocy i zmniejszyć szansę odrzucenia interwencji socjalnych przez ludzi w lokalnych społecznościach. Artykuł wpisuje się w dyskusję dotyczącą indigenizacji pracy socjalnej.

Social work is practiced all over the world with the primary aim of helping individuals and improving the welfare of the general society. Ghana is a multi-ethnic society with a multitude of different cultural practices that may affect social work interventions (implementation by practitioners and clients’ response). The main goal of this paper is to show how indigenous cultural practices in Ghana shape the way of supporting children, older people, people living with physical disabilities and mental health disorders, and the socially excluded. This paper relies on available literature and the first-hand account of the author. The extended family system where parenting, kinship, and identity includes the nuclear family as well as grand-parents, aunts, uncles, cousins, and in-laws is prominent in Ghana, especially in rural areas. The positive aspect of this system as shown in this paper shows the merits in a collectivist approach to social welfare. However, some aspects of local cultural practices are shown to limit how vulnerable people have access to needed help. The article indicates the need to prepare social workers in such a way that their practice is adjusted to respond to local cultural practices in order to ensure more people have access to help and reduce the potential of rejection by people in local communities. It also contributes to the discussion on the merits of indigenization of social work.