Zwrot kosztów podróży przysługujący świadkowi w trybie art. 618a k.p.k. w kontekście stanu epidemii SARS-CoV-2

Artykuł poświęcony jest analizie problematyki zwrotu świadkowi kosztów przejazdu w trybie art. 618a k.p.k. Autor wskazuje na poglądy wyrażone w orzecznictwie i literaturze, a odnoszące się do kwestii miejsca zamieszkania świadka, ale przede wszystkim do oceny przez organ procesowy zasadności i celowości wyboru środka transportu przez świadka. Charakterystyka obowiązujących regulacji jest wstępem do dalszych analiz odnoszących się do stanu epidemii SARS-CoV-2. Obecna sytuacja epidemiologiczna wymusza bowiem uwzględnianie nowych okoliczności przez organy procesowe. W artykule autor wskazuje na postulaty de lege ferenda dotyczące zmiany art. 618a § 1 k.p.k., ale także w ramach wniosków końcowych dostrzega potrzebę pilnej i kompleksowej nowelizacji procedury karnej zmierzającej w kierunku jej elektronizacji.

The article is devoted to the analysis of the issue of reimbursement of travel costs to a witness pursuant to Art. 618a of the Code of Criminal Procedure. The author points to the views expressed in the jurisprudence and literature, and relating to the issue of the witness's place of residence, but above all to the procedural authority's assessment of the legitimacy and advisability of the witness’s choice of means of transport. The characteristics of the regulations in force are an introduction to further analyzes relating to the state of the SARS-CoV-2 epidemic. The current epidemiological situation forces the authorities to take into account new circumstances. In the article, the author points to de lege ferenda postulates regarding the amendment of art. 618a § 1 of the Code of Criminal Procedure, but also in the final conclusions, sees the need for an urgent and comprehensive amendment to the criminal procedure aimed at its electronisation.