Czarnogóra Andrzeja Stasiuka

Autor analizuje obrazy Czarnogóry w prozie Andrzeja Stasiuka, inspirując się refleksjami zawartymi w Poruszonej mapie Przemysława Czaplińskiego. Ograniczenie przedmiotu analizy do tego państwa pozwala uwypuklić istotne cechy pisarstwa Stasiuka, nie zawsze dostrzegane przez krytykę. Przywiązanie do własnej pamięci i autorskiej wizji są w tej prozie ważniejsze niż cele, które przyświecają literaturze non fiction. Jest ono przez to zależne od stereotypów na temat Bałkanów oraz własnych powierzchownych obserwacji.

The author of this article analyses the images of Montenegro in Andrzej Stasiuk’s prose, inspired by the reflections contained in Przemysław Czapliński’s Poruszona mapa [A Moved Map]. Limiting the subject of the analysis to this country allows the author to highlight essential features of Stasiuk’s writing which are not always noticed by its critics. In this prose work, attachment to one’s own memory and the author's vision are more important than the goals of non-fiction literature. It is thus dependent on the stereotypes about the Balkans and the author’s own superficial observations.