Metafory ciszy w przekazach mediów audialnych podczas pandemii COVID-19

Konceptualizacja doświadczeń audialnych wymaga użycia metafor. Niniejszy artykuł proponuje ich analizę na podstawie przekazów mediów audialnych, co umożliwia badania zarówno na poziomie leksykalnym, jak i akustycznym. Wykorzystano kategorię metafory synestezyjnej oraz wprowadzono pojęcie metafory audialnej, specyficznej dla mediów dźwiękowych. Kontekstem interpretacyjnym metaforycznych reprezentacji ciszy jest pandemia COVID-19. Brak hałasu staje się synonimem samotności, zagrożenia, śmierci, ale ma także konotacje pozytywne: spokój czy dowartościowanie codzienności. Wykorzystanie odgłosów pozawerbalnych wzbogaca medialną narrację o pandemii w warstwie fonicznej i semantycznej. Przedstawione ujęcie metafory uwzględnia perspektywę medioznawczą, tak zwanych sound studies i językoznawstwa kognitywnego.

Conceptualizing auditory experiences requires the use of metaphors. This paper proposes to analyze those metaphors in audio media messages, including both lexical and acoustic patterns. The category of synaesthetic metaphor is used and the concept of auditory metaphor specific to auditory media is introduced. The interpretative context for metaphorical representations of silence is the COVID-19 pandemic. The absence of noise becomes synonymous with loneliness, danger, death but also has positive connotations: peace or appreciation of everyday life. The use of non-verbal sounds enriches the media narrative of the pandemic in phonemic and semantic layers. The presented treatment of metaphor incorporates perspectives from media studies, sound studies, and cognitive linguistics.