Aesthetics and the Arts of Engagement

We wcześniejszym opracowaniu zasugerowałem, że badanie estetyki, zamiast wychodzić od podstawowych zasad, przyniosłoby większe korzyści przez zaznajomienie ze współczesnymi osiągnięciami w sztuce. W ciągu ostatnich dwóch stuleci przemiany społeczne, technologiczne i kulturowe wywarły wielki wpływ na sztukę i doznania estetyczne. Owe fundamentalne zmiany wymagały nowego opisu, który by je objaśniał i racjonalizował. Zaproponowałem zintegrowanie doświadczenia estetycznego z polem percepcyjnym, które łączy w sobie funkcje twórcze, aprecjacyjne, obiektywne i performatywne w tym, co nazwałem zaangażowaniem estetycznym. W ciągu ostatniego półwiecza trendy w sztuce i ich doświadczeniu coraz wyraźniej odchodziły od dyskretnych przedmiotów i bezinteresownej kontemplacji, realizując przejście do estetyki aktywnego zaangażowania artysty, apreciatora, przedmiotu i performera w doświadczalnej dziedzinie estetycznej.

In an earlier study I suggested that the study of aesthetics, rather than being derived from first principles, would benefit, in particular, from knowledge of contemporary developments in the arts. Over the last two centuries, social, technological, and cultural changes have had a transformative effect on the arts and on aesthetic experience. Such fundamental changes called for a new account that would explain them and rationalize their occurrence. I proposed integrating aesthetic experience into a perceptual field that combined the creative, appreciative, objective (i.e. focused), and performative functions in what I called aesthetic engagement. Over the past half century, trends in the arts and their experience have moved more emphatically away from discrete objects and disinterested contemplation, fulfilling the transition to an aesthetic of active engagement of artist, appreciator, object and performer in an experiential aesthetic field