Pastoralne towarzyszenie kapłanom doświadczającym kryzysów

Kryzysy dotykają także kapłanów. Realizacja powołania kapłańskiego nigdy nie jest doskonała i perfekcyjna. Wielokrotnie pojawiają się zachowania odsłaniające ich ludzkie niedoskonałości, które mogą prowadzić do różnych kryzysów. W ich kontekście niezwykle ważnym zadaniem pastoralnym staje się właściwe towarzyszenie tym kapłanom. Wśród wielu sposobów duszpasterskiego wsparcia, które są możliwe, artykuł wskazuje na istotną rolę, jaką pełni sakrament pokuty i pojednania. Bowiem kapłani korzystający z niego odnajdują poprzez skruchę i przebaczenie większą jedność ze sobą, innymi ludźmi i Bogiem. By kryzys kapłański mógł przynieść pozytywny owoc i większą dojrzałość osobową, potrzeba także wsparcia ze strony wspólnoty braterskiej i eklezjalnej. Niniejsze omówienie szkicuje przyczyny powstawania kryzysów kapłańskich, przybliża teologiczne podstawy rozumienia sytuacji kryzysowej w odniesieniu do kapłaństwa, a w końcowej części kreśli sposoby duszpasterskiego towarzyszenia kapłanom przeżywającym kryzysy.

Priests are susceptible to crises, too. The realization of pastoral vocation has never been faultless. Priests often manifest behaviors that expose their human imperfections, and this may lead to different crises. In this context, the crucial pastoral task is to properly accompany these priests. The article indicates that the Sacrament of Reconciliation is of great importance among different ways of providing pastoral support. Priests who benefit from it through repentance and forgiveness find a greater unity with themselves, other people and God. In order for pastoral crisis to bear good fruit and bring greater personal maturity, brotherhood and ecclesial support are also needed. This study outlines the reasons of pastoral crises, gives a better theological understanding of a crisis situation in relation to priesthood, as well as suggesting ways of pastoral accompanying priests going through crises.