Эмиграционные правительства славянских стран и Всеславянский Комитет в Москве во время второй мировой войны

W artykule przedstawiono przyczyny powstania Komitetu Wszechsłowiańskiego w Moskwie (1941 r.), kładąc nacisk na dwie podstawowe kwestie. Pierwsza — to inicjatywa przedstawicieli intelektualistów wywodzących się z postępowej emigracji słowiańskiej w ZSRR oraz grupy intelektualistów radzieckich. Druga zaś — to szukanie przez władze radzieckie zarówno w płaszczyźnie wewnętrznej, jak i międzynarodowej wszelkich możliwości aktywizacji do walki z Niemcami. Podstawowe cele programowe Komitetu sprowadzały się do propagowania idei solidarności społeczeństw okupowanych krajów słowiańskich, aktywnej walki zbrojnej z Niemcami; pozyskiwanie moralnego, politycznego i materialnego poparcia emigracji słowiańskiej w krajach niesłowiańskich dla walki Armii Czerwonej i dla zbrojnego ruchu oporu w okupowanych krajach słowiańskich. Autor analizuje również stosunek emigracyjnych rządów krajów słowiańskich do działalności Komitetu Wszechsłowiańskiego, zwracając uwagę czytelnika na dwa zjawiska: 1) niechętnego ustosunkowania się oficjalnych przedstawicieli rządów Czechosłowacji, Jugosławii i Polski do faktu powstania i działalności Komitetu; 2) istnienia różnic i stopniowej ewolucji poszczególnych rządów emigracyjnych w stosunku do Komitetu.