Możliwości udzielania pomocy publicznej dla sektora węglowego w Unii Europejskiej na przykładzie Polskiej Grupy Górniczej sp. z o.o.

Stale pogarszająca się sytuacja finansowa Kompanii Węglowej zmusiła stronę rządową do opracowania planu ratowania spółki. Jego głównym założeniem było utworzenie nowego podmiotu z najbardziej rentownych kopalń. Nowa Kompania Węglowa miała być dofinansowania ze środków publicznych. Udzielanie pomocy publicznej w ustawodawstwie unijnym jest co do zasady zakazane. Jednakże występuje w tym względzie wiele wyjątków. Dlatego głównym celem artykułu było wskazanie dopuszczalnych przez prawo unijne form pomocy publicznej dla sektora węglowego na przykładzie Kompanii Węglowej. Pierwotny plan ratowania spółki nie został zrealizowany ze względu na wysokie ryzyko uznania wsparcia za niedozwoloną pomoc publiczną. Opracowano więc alternatywny wariant ratowania Kompanii Węglowej. Spółkę miało przejąć i dofinansować Towarzystwo Finansowe Silesia. Zaangażowanie spółek publicznych sektora energetycznego miało zwiększyć wiarygodność planu ratunkowego. Przedstawione rozwiązanie zmniejszało ryzyko uznania wsparcia za niedozwoloną pomoc publiczną, lecz go nie eliminowało. Jednak i ono nie zostało zrealizowane. Opracowano więc kolejny plan ratowania Kompanii Węglowej. Kopalnie weszły w skład nowej spółki - Polskiej Grupy Górniczej. Spółka została dokapitalizowana przez podmioty z sektora publicznego oraz prywatnego. Bardziej restrykcyjne założenia planu ratunkowego mają przekonać Komisję Europejską do wyrażenia zgody na pomoc publiczną. W przypadku braku akceptacji planu ratunkowego spółkę może czekać upadłość.

The steadily deteriorating financial situation of Kompania Węglowa S.A. forced the government to elaborate a plan for saving the company. Its main premise was to create a new body from the most profitable coal mines. The new entity was to be financed from public entity funds. In principle, providing public aid in the EU legislation is prohibited. However, there are many exceptions. Therefore, the main aim of the paper was to identify the, permitted by EU law, forms of public aid for the coal sector on the example of Kompania Węglowa S.A.. The original plan was not realized due to the high risk of the support being perceived as unlawful public assistance. Thus, an alternative option for saving Kompania Węglowa was prepared. The company was to be taken over and subsidized by Towarzystwo Finansowe Silesia (Silesia Financial Company). The engagement of public companies from the energy sector was supposed to increase the credibility of the rescue plan. The presented solution reduced the risk of the support being perceived as unlawful public aid, but it did not eliminate that risk entirely. However, it has not been realized. So another plan to save Kompania Węglowa S.A. has been developed. Mines were supposed to become part of the new company – Polska Grupa Górnicza. The company was supposed to be capitalized by the entities from the private and public sectors. Stricter assumptions of the rescue plan were supposed to convince the European Commission to agree on the public aid. In the absence of approval of the rescue plan by the European Commission, the company may bankrupt.