Dostosowanie polskich doświadczeń w zakresie nieniszczącej oceny wytrzymałości betonu do wymagań PN-EN

Poprawa jakości produkowanego betonu nie zawsze przekłada się na jakość wykonania elementów konstrukcji. Zła jakość betonu była przyczyną wielu awarii i katastrof obiektów budowlanych. Rosnące wymagania dotyczące jakości konstrukcji żelbetowych stwarzają m.in. potrzebę stosowania metod kontroli „in situ”. Wśród takich metod kontroli prym wiodą nieniszczące metody badawcze, szczególnie wytrzymałości betonu. W artykule przedstawiono analizę zagrożeń bezpieczeństwa w budownictwie oraz próbę dostosowania wieloletnich polskich doświadczeń w zakresie nieniszczącej oceny wytrzymałości betonu – metod sklerometrycznych – do wymagań PN-EN.

Improving quality of the produced concrete doesn’t always reflect the quality of the structural elements. Poor quality of concrete results in many accidents and building-related disasters. The ever increasing demand for the high quality of reinforced concrete structures raises the need for ‘in situ’ control methodologies. Among these methods, non-destructive testing methods are the most important ones, in particular, within the scope of testing the concrete strength. The article describes a variety of safety problems in the industry and the efforts in adapting Polish experience in structural concrete strength testing (non-destructive sclerometric methods) to the requirements of the PN-EN standards.