W poszukiwaniu małej dziewczynki. O twórczości Doroty Terakowskiej

Autorka podejmuje w artykule próbę rekonstrukcji ontologii dziewczynki w twórczości Doroty Terakowskiej na przykładzie powieści Lustra Pana Grymsa. Rewiduje zarówno patriarchalne poglądy Lacana na temat tożsamości dziecka, koncepcję „bycia dziewczynką” Pierra Péju, mitopoetycką refleksję Josepha Campbella, jak i współczesne koncepcje feministyczne dotyczące kobiecej tożsamości (Lasara Allen, Pinkola Estés, Maureen Murdock). Celem artykułu jest poznanie sensu bycia i bytu dziewczynki. Bycie to jawi się jako komponent złożonych procesów i przemian, które ustalane są przez ciąg archetypowych procesów identyfikacji na drodze puella rite de passage.

In the article, the author tries to establish a new language for imaging the complex process of identification in adolescent girls in Terakowska’s work (especially in Lustro Pana Grymsa) in the light of girlhood studies. She revises the male-centered theories of Lacanian views on the child’s identity, the concept of “becoming-girl” of Pierre Péju, the mythopoetic reflection of Joseph Campbell, and contemporary feminist concepts on female identity (Lasara Allen, Pinkola Estés, Maureen Murdock). The subject’s analysis led her to conclude that analyzing Terakowska’s work can contribute to developing the “girl-method”. Terakowska constructs an uncanny way of thinking about “becoming-a-girl”, where she redefines the female archetype Femella – the divine girl and introduces the patterns of adolescent identity development in girls, which the author calls the second phase of the Mirror Stage.