Rewitalizacja XIX-wiecznych obiektów pofabrycznych

Rewolucja przemysłowa przełomu XV III i XIX wieku dokonująca się głównie w Anglii dociera również kilkadziesiąt lat później na ziemie polskie. Głównym ośrodkiem przemysłowym w tej części Europy staje się Łódź. W ciągu kilkudziesięciu lat wybudowano tam dziesiątki obiektów, które pod koniec XX wieku osiągnęły kres swego życia technicznego. Zachowanie tego dziedzictwa dla przyszłych pokoleń wymaga przedsięwzięć inwestycyjnych określanych jako rewitalizacja. Polega to na nadaniu budynkom nowych funkcji i włączeniu ich w obieg współczesnej kultury przy maksymalnym poszanowaniu kompozycji i formy architektonicznej oraz struktury budowlanej. W artykule przedstawiono wybrane problemy techniczne związane z rewitalizacją XIX-wiecznych fabryk.

The Industrial Revolution of late seventeenth and early nineteenth century, taking place mainly in England, decades later, also comes on Polish territory. Lodz becomes the main industrial center of this part of Europe. In recent decades, dozens of buildings built here in the late twentieth century reached the limit (end) of their technical life. Preservation of this heritage for future generations requires development projects known as revitalization. This involves assigning new features to buildings and turning them into the circulation of contemporary culture, with maximum respect for composition and the architectural form and structure of the building. The paper presents some technical problems related to the revitalization of the nineteenth century factories.