Nowoczesne metody diagnostyki obiektów zabytkowych

W artykule omówiono nowoczesne metody diagnostyki obiektów zabytkowych. Wśród nich główną rolę odgrywają metody nieniszczące. Ze względu na ich nieinwazyjny charakter stają się one niezwykle popularne zwłaszcza w obiektach, w których dużą wagę przywiązuje się do zachowania historycznych elementów. W pracy zestawiono różne metody prowadzenia badań z przedstawieniem ich zalet i wad. Omówione zostały badania dynamiczne oraz badania wykorzystujące propagację fal sprężystych i elektromagnetycznych. Wszystkie z metod stosowane są do oceny struktury i stanu technicznego ścian, stropów, słupów i innych elementów konstrukcyjnych. Badania te pozwalają na rozpoznanie materiału, z jakiego jest wykonana dana struktura, na wykrycie nieciągłości w postaci pustek czy pęknięć oraz na oszacowanie wewnętrznych zmian materiału niewidocznych gołym okiem.

The article discusses the available methods which may be applied in diagnostics pertaining to historical buildings and structures. Among the aforesaid measures, non-destructive methods play a significant role. Due to their non-invasive character, they are becoming increasingly popular, especially in case of structures, where a lot of emphasis is placed on retaining of their historical elements. Within the work, a varied range of methods that could be used for research has been outlined, along with advantages and disadvantages of the said methods. Dynamic test methods, and test methods making use of propagation of elastic and electromagnetic waves, are discussed in the article. All of the methods are used for the purpose of assessing the structural and technical status of walls, ceilings, columns and other structural elements. The work described above makes it possible to recognize the material used to create the given structure, lack of continuity (empty or broken areas), or to estimate the internal structural changes within the material, usually invisible to the naked eye.