Człowiek i zwierzęta towarzyszące. Refleksje teologa moralisty

Celem artykułu jest podjęcie teologicznomoralnej refleksji nad relacją człowieka wobec zwierząt mu towarzyszących, do których zalicza się psy, koty, niektóre gatunki ptaków, gryzoni i gadów. Badania interdyscyplinarne wskazują na pozytywny wpływ kontaktu ze zwierzętami na psychiczny i emocjonalny rozwój człowieka. Należy podkreślić, że właściciel posiada moralny obowiązek opieki nad zwierzętami, która wyraża się poprzez zapewnienie im odpowiedniego pożywienia i właściwych warunków bytowania oraz utrzymanie dobrego stanu zdrowia. Współcześni ludzie jednak często nie wywiązują się właściwie z tych zadań. Nie brakuje przypadków okrucieństwa. Nierzadkie jest jednak także traktowanie zwierząt jak człowieka i otaczanie ich nieproporcjonalną troską, co budzić musi poważne zastrzeżenia moralne.

The aim of this article is to reflect on the relationship of man to his animal companions: dogs, cats, and certain species of birds, rodents and reptiles. Interdisciplinary research points to the positive impact that contact with animals has upon the mental and emotional development of humans. It should be emphasized that owners always have a moral obligation to take care of their animals, which means providing them with adequate food and proper living conditions, as well as maintaining them in good health. Modern people, however, often fail to fulfill this obligation properly. On the one hand, cases of abuse or cruelty towards animals are not infrequent. On the other hand—and the other end of the spectrum–it is not uncommon for some people to treat animals like they were human and surround them with overindulgent, disproportionate care, which must also raise serious moral concern.