Wirtualni wspomożyciele. O kulcie świętych w sieci

Religijne rytuały odnośnie kultu świętych przenoszone są do cyber- przestrzeni, gdzie następuje równoczesny proces tworzenia nowej wirtualnej obrzędowości. Tradycyjnych czcicieli zastępują hagiofani, którzy traktują patronów bardziej jak religijnych idoli niż wspomoży- cieli. Pragną, aby usensowili ich wiarę, a nie tylko wyprosili zbawie- nie. Dla sieciowych wyznawców liczą się bardziej osobiste potrzeby niż doświadczenia wspólnotowe. Te zaś koncentrują się bardziej na nowych funkcjonalnościach: rytuałach integrujących wobec nowych praktyk niż tradycyjnych obrzędach. Zmianie ulega język narracji: kościelną nowomowę zastępuje przekaz o bardziej laickiej treści. Dla wiernych ważniejsze jest to, co działo się ze świętymi w codzienności, niż to, co należy do nadzwyczajności ich życia. Przyszłość wirtualne- go kultu patronów zależy od znalezienia płaszczyzny porozumienia między decyzyjnymi ośrodkami w Kościele a hagiologiczną blogosferą w aspekcie charakteru sieciowego duszpasterstwa.

Religious rituals of the worship of the saints are transferred to cyber- space, where the simultaneous takes process of creating a new virtu- al rituals. Traditional worshipers replace saints fan who treat patrons more like religious idols than helpers. They want that gave meaning to their faith, and not just begging for the salvation. For network follow- ers count more personal experience than the needs of the Community. These in turn are more focused on new functionalities: rituals to inte- grate new practices than traditional rites. Is changed into the narrative: the church newspeak replaces the message of a more secular content. For the faithful more important it is what has happened with the saints in everyday life, than what is one of the miracles of life. The future of virtual worship patrons depends on finding common ground between decision-making centers in the Church and hagiology blogosphere in terms of the nature of the network of pastoral care.