Doręczenie zastępcze w ogólnym postępowaniu administracyjnym

Niniejszy artykuł poświęcony został problematyce możliwości przyjęcia domniemania prawnego skutecznego doręczania pism w ogólnym postępowaniu administracyjnym, dokonanego w sposób zastępczy w przypadku nieobecności adresata. Analizie poddano przesłanki stawiane przez Kodeks postępowania administracyjnego (k.p.a.) w art. 43 i 44, od których łącznego spełnienia przepisy prawne uzależniają uznanie doręczenia w tym trybie za rodzące skutek prawny. Z jednej strony obowiązujące regulacje mają na celu zapewnienie sprawnego postępowania administracyjnego, a z drugiej – mają zapewnić ochronę praw jednostki przed dowolnością działania organów administracji publicznej. Przedstawione zostało istniejące w tym zakresie orzecznictwo wojewódzkich sądów administracyjnych oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz poglądy nauki prezentowane w literaturze przedmiotu.

This article is devoted to the issues of the acceptability of a legal presumption of effective serve of documents in the general administrative procedure made in the manner substitute in case of the absence of the addressee. Analysis covered the conditions imposed by the Code of Administrative Proceedings in article 43 and 44 of which the total compliance of the legislation make the classification of service in this mode, the emerging legal effect. On the one hand the current regulations are designed to ensure a efficient administrative proceedings, and on the other to protect the rights of the individuals against arbitrariness actions of public administration. In the article presented the existing case law in this area of provincial administrative courts and the Supreme Administrative Court and the views of modern science administrative proceedings law presented in the literature.