Sposób określenia wartości rynkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych

Jednym z elementów konstrukcji podatku od czynności cywilnoprawnych jest podstawa opodatkowania, którą ustala podatnik za pomocą samoobliczenia w oparciu o wartość rynkową ruchomości lub nieruchomości. Przepisy podatkowe zawierają definicję „wartości rynkowej”, jednak stopień jej ogólności uniemożliwia precyzyjne ustalenie przez podatnika ceny rynkowej przedmiotu. W artykule dokonano analizy pojęcia „wartość rynkowa” (także w świetle wykładni sądowej), trybu kwestionowania kwoty podanej przez stronę postępowania oraz związku pomiędzy powołaniem biegłego a decyzją określającą zobowiązanie podatkowe. W zakresie metod badawczych użyto metody analitycznej, porównawczej i językowej. Dokonano analizy metod określenia wartości rynkowej: kosztowej, „marży realnej”, porównawczej, historycznej. Jako wniosek de lege lata przyjęto, że prawidłową jest metoda porównawcza i powinna być stosowana wtedy, gdy wskutek realizacji przepisów o podatku od czynności cywilnoprawnych ustalona wartość może być uznana za błędną. Za wniosek de lege ferenda uznano potrzebę nowelizacji w zakresie wprowadzenia przejrzystych metod ustalania wartości rynkowej w podatku od czynności cywilnoprawnych.

A tax base which the taxpayer is establishing with the self-calculation is one of structural elements of the tax on civil law transactions based on the market value of the mobility or real estates. Tax regulations contain the definition ‘of market value’ however for her precise establishing by the taxpayer the market price of the object is preventing the generality from the step. In the article it was made analysis of the notion ‘market value’ (also in the light of the court interpretation), determining the mode of questioning the amount quoted by the party to proceedings and the connection between appointing the expert and the decision tax liabilities. In research methods they used the comparative and linguistic analytical method. It was made analysis of methods of determining the market value: cost, ‘of real profit margin’, comparative, historical. As the conclusion de lege lata were accepted, that a base on base method is correct and should be applied when as a result of the realization of regulations on the tax on civil law transactions the agreed value can be regarded incorrect. For the application de lege ferenda a need of the amendment was recognised in the unification of the notion ‘market value’ in all tax acts and introductions transparent method of establishing the market value in the civil law tax. Translated by Rafał Bernat