Noc paschalna początkiem nowego życia. Logos jako narzędzie komunikacji w Księdze Mądrości

Grecki rzeczownik logos jest jednym z najbardziej znanych pojęć nowotestamentalnych i bywa najczęściej, głównie za sprawą Ewangelii według św. Jana, odnoszony do Osoby Jezusa Chrystusa. Artykuł ten podejmuje próbę wskazania na szerszą perspektywę badawczą tego istotnego pojęcia. Wskazuje na jego znaczenie preparatywne, obecne już w Starym Testamencie, którego przedstawicielem jest ostatnia i najmłodsza księga Pierwszego Przymierza, czyli Księga Mądrości. Logos staje się tutaj ważnym nośnikiem komunikacyjnym, wpisującym się w szeroko rozumiany kontekst historii zbawienia: począwszy od fundamentalnego w dziejach Izraela wydarzenia, jakim było wyjście z Egiptu, aż do zapowiedzi ostatecznego objawienia się Boga w Osobie Jezusa Chrystusa jako Logosu, czyli Słowa wypowiedzianego i nieustannie wypowiadanego przez Boga. Nie bez znaczenia jest także fakt, że dla autora Księgi Mądrości pełni on ważną funkcję w kontekście historii patriarchów, na co wskazuje pierwszy analizowany przez nas tekst, który wpisuje się wyraźnie w nurt sapiencjalny; jest nim niezwykle bogata pod względem semantycznym i ideowym modlitwa o mądrość (Mdr 9). Zastosowana w pracy historiozbawcza perspektywa badawcza jest naturalnym nośnikiem i ważnym elementem strategii pragmatycznej autora Księgi Mądrości, który staje się promotorem wydarzeń, jakie bezpośrednio wypływają z właściwie interpretowanej historii zbawienia: wydarzeń, które prowadzą do pełnego rozpoznania w logosie osoby Jezusa Chrystusa, który jest wypełnieniem wszystkich zapowiedzi starotestamentalnych. W tym miejscu należy jednak wyraźnie zaznaczyć, że mowa jest tu raczej o argumentacji intuicyjnej, która otworzy się w przyszłości na trwałą perspektywę nowotestamentalną. Autor Księgi Mądrości zwraca także uwagę na fakt, że dla jednych (którzy przyjmą Słowo) Słowo staje się Zbawicielem, dla drugich (którzy odrzucają Słowo) staje się Ono „srogim Wojownikiem”, który zniszczy ostatecznie niewiarę. Artykuł nie jest alternatywną lekturą tekstów Księgi Mądrości, lecz wkładem autora do istniejącej już mozaiki interpretacji.

The Greek noun logos is one of the best known New Testament concepts and is, most often mainly due to the Saint John’s gospel, applied to the Person of Jesus Christ. On this submission, the article attempts to point to a broader research perspective of this important concept. It points to its preparatory significance which had already been present in the Old Testament in the last and the newest book of the First Covenant, i.e. the Book of Wisdom. The Logos here becomes an important communication medium that fits in with the broadly understood context of the history of salvation, from the fundamental event in Israel’s history of exiting Egypt to the announcement of the final manifestation of God in the Person of Jesus Christ as the logos, i.e. the Word uttered and constantly spoken by God. Not without significance is the fact that for the author of the Book of Wisdom it fulfils an important function in the context of the history of the Patriarchs, as indicated by the first text analysed here which is clearly a part of the sapiential current; it is an extremely rich in semantics ideological prayer for wisdom (Wis 9). The research perspective applied in the work is a natural carrier and an important element of the pragmatic strategy of the author of the Book of Wisdom, who promotes the events that directly flow from the properly interpreted history of salvation: events that lead to the full recognition in the logos of the person of Jesus Christ who is the fulfilment of all Old Testament announcements. At this point, however, it should be clearly stated that we talk here more about intuitive argumentation, which will open in the future to a lasting New Testament perspective. The author of the Book of Wisdom also draws attention to the fact that for some (those who accept the Word) the Word becomes the Saviour, for the other (those who reject the Word) it becomes the “fierce Warrior” who will eventually destroy disbelief. The article is not an alternative reading of the texts of the Book of Wisdom, but the author’s contribution to the already existing mosaic of interpretations. Keywords: wisdom, logos, creation, salvation