Ruch „Sardynek” we Włoszech

W artykule tym opisano działania włoskiego ruchu społecznego o nazwie „Sardynki”. Podstawowym celem jego założycieli są protesty skierowane przeciwko populistycznym praktykom, które od początku XXI wieku coraz bardziej się nasilają. „Sardynki” wyrażają swoje niezadowolenie głównie poprzez uliczne manifestacje, skupiające na ulicach dużych miast rzesze zwolenników dyskursu publicznego wolnego od słownej przemocy. Funkcjonowanie „Sardynek” opiera się na idei usieciowienia – z jednej strony jest to organizacja nieformalna, działająca bez wyraźnych granic, pozbawiona jednoznacznego programu, z drugiej strony opierająca się na komunikacji internetowej, dzięki której może swobodnie poszerzać krąg swojego oddziaływania. W tekście tym „Sardynki” zostały scharakteryzowane w kontekście innych tego rodzaju ruchów społecznych we Włoszech. Ich aktywność wskazuje, że polityka włoska potrzebuje zmian zarówno w zakresie komunikacji społecznej, jak i metod działania. Można zatem, przyglądając się genezie funkcjonowania „Sardynek”, postawić następująca tezę - ruch powstały na gruncie społecznego sprzeciwu wobec arbitralnego sposobu prowadzenia polityki może mieć realny wpływ na przeformułowanie dyskursu publicznego.

This article focuses on the activities of the Italian social movement known as “Sardines”. The founders of the movement protest against the populists which have been increasingly present in Italian politics since the beginning of the 21st century. “Sardines” manifest their indignation principally through the demonstrations in the streets of Italian cities. They gather to suport free-from-verbal-violence public discourse and politics. “Sardines” activities are based on the idea of networking. On the one hand, it is an informal organization, acting without clear parti- tion and pronounced program, and on the other hand, based on Internet communication, which help to expand its influence. In this article, “Sardines” are compared with other similar and comparable social movements in Italy. This kind of activity shows that Italian politics requires changes in terms of social communication and methods of operation. Therefore, looking at the genesis of the “Sardines”, following thesis can be proposed: a movement that is all about social objection to the arbitrary politics may have a real impact on reformulating public discourse.