Azjatycki model rozwojowy i możliwości jego zastosowania przez kraje rozwijające się

Tematem artykułu jest azjatycki model rozwojowy, będący fundamentem powojennego cudu gospodarczego państw Azji Wschodniej. Na początku opisana została geneza oraz kluczowe założenia modelu, podzielone na dwa wymiary – kulturowy i ekonomiczny. Następnie, przywołując przykłady doświadczeń Japonii, Korei Południowej i Chin wyszczególniono jego najważniejsze założenia, mogące znaleźć szersze zastosowanie wśród państw rozwijających się. Ostatnim uzupełnieniem rozważań  zostało spostrzeżenie o malejących korzyściach nadganiania technologicznego, co wymusza modyfikacje modelu powyżej pewnego poziomu rozwoju. Na koniec zaproponowano metodę formułowania polityki gospodarczej dla krajów rozwijających się z wykorzystaniem elementów azjatyckiego modelu rozwojowego. Głównym wnioskiem artykułu jest spostrzeżenie, że na poziomie rozwoju nieprzekraczającym okolic 15 000 USD PKB per capita PPP możliwa jest replikacja  ścieżki rozwoju państw Azji Wschodniej. Po przekroczeniu tej umownej granicy politykę gospodarczą kraju należy dostosować do bieżących potrzeb, uwzględniając konieczność zwiększania innowacyjności i konkurencyjności gospodarki poprzez opieranie jej w większym stopniu na usługach oraz wysoko rozwiniętych sektorach.

The topic of the article is the Asian development model, which was the foundation of the post‐war economic miracle of East Asian countries. First, the genesis and key assumptions of the model were described, broken down into two dimensions  ‐  cultural and economic. Then, drawing on the experiences of Japan, South Korea and China, the most important premises of the model which might be universally applied among developing countries were listed. The last supplement to the study was the observation about the decreasing benefits of technological catching‐up, which forces modifications of the model after exceeding a certain level of development. Finally, a method of formulating economic policy for developing countries with the use of Asian development model was proposed. The main conclusion of the article is the observation that at a level of development which does not exceed around 15 000 USD GDP per capita PPP it is possible to replicate the development path of East Asian countries. After passing this symbolic limit, the economic policy of the country should be adjusted to the current needs, taking into consideration the necessity to increase innovation and competitiveness of the economy by basing it more on services and highly developed sectors.