Metody działań organów bezpieczeństwa wobec duchowieństwa i wiernych Kościoła rzymskokatolickiego w województwie koszalińskim w latach 1950-1975

Koniec II wojny światowej to czas, w którym Polska znalazła się pod wpływem Związku Radzieckiego. W latach czterdziestych XX wieku zinstytucjonalizowana władza komunistyczna dotykała i sprawowała kontrolę nad każdym aspektem życia codziennego obywateli. Jednym z najtrudniejszych do wprowadzenia w życie działań była sekularyzacja polskiego społeczeństwa. Katolicki światopogląd był wówczas jednym z najistotniejszych czynników, które wpływały na zachowanie oraz sposób myślenia społeczności polskiej, jednocześnie wyraźnie kontrastując z głoszonym przez komunistów ateizmem. Z tego powodu ówczesne organy bezpieczeństwa ustanowiły sprawę nadzoru kleru jako priorytet. W związku z tym postanowieniem, władze wprowadziły represje mające na celu podważenie autorytetu duchownych, a także odciągnięcie wierzących od nauk Kościoła rzymskokatolickiego. Działania w tym zakresie były prowadzone z równym natężeniem na obszarze całego kraju, włącznie z województwem koszalińskim, które zostało ustanowione latem 1950 roku.

The end of the II WW brought Poland into the USSR’s influence zone. The 1940s was a decade which institutionalised the communist power imposed on every area of people’s lives. One of the most difficult task to implement was the secularization of polish society. Catholic world-view was one of the major factors that influenced their behaviour and way of thinking and meaningfully contrasted with atheism ‘recommended’ by the communists. That is why one of the Security Service priorities was clergy surveillance and repressions referred to undermine clergy’s authority as well as pulling back the believers away from the Roman Catholic Church learning. Those operations were equal in action in the whole country, including Koszalin Province, which was constituted in the summer of 1950.