Narracja o Polsce i Pomorzu w kronice Thomasa Kantzowa w świetle zapożyczeń z IX księgi Annales Jana Długosza

Związany z dworem książąt pomorskich kronikarz Thomas Kantzow kilkakrotnie wspominał w swoim dziele, zatytułowanym Pomerania, o Polsce. Wydaje się jednak, że nie tyle interesował go sąsiedni kraj, co stosunki polsko-krzyżackie. Prawie wszystkie wzmianki o Polsce pochodzą z kroniki Jana Długosza. Mimo że tekst polskiego pisarza został przytoczony dość wiernie, to jednak umieszczenie przytaczanych fragmentów w określonych miejscach narracji Pomorzanina spowodowało zmianę znaczenia całości wypowiedzi. Zabiegi te pozwoliły Kantzowowi na stworzenie negatywnego wizerunku zakonu krzyżackiego, przedstawionego w dziele kronikarza nie tylko jako wroga Pomorza, ale także innych państw chrześcijańskich. Wśród zbrodni, wad i przewinień Krzyżaków Kantzow wymienia okrucieństwo, chciwość i łamanie umów. Co ciekawe, na liście przewinień znalazło się nieposłuszeństwo wobec papieża, a przecież nasz autor był protestantem.

Thomas Kantzow, a chronicler affiliated with the court of Pomeranian Dukes, mentioned Poland several times in his work titled Pomerania. It seems that he was not as interested in the neighbouring country as in the relations between Poland and the Teutonic Order. Nearly all references to Poland come from the chronicle of Jan Długosz. Although the citations were quite accurate, their placement in Kantzow’s narration changed the meaning of the entire story. These measures allowed the Pomeranian chronicler to create a highly negative image of the Teutonic Order, presented not only as the enemy of the Duchy of Pomerania, but also as the foe of other Christian countries. Amongst the crimes and vices of Teutonic monks Kantzow enumerated cruelty, greed and breaking of agreements. Surprisingly, disobedience against the Pope was also mentioned, though the chronicler himself was Protestant.