Magnesium – food and human health

In the early 21st century, as has been demonstrated by a number of medical reports, human health is seriously threatened by diseases and symptoms related to an insufficient intake of magnesium, independently of country, age and sex. The main causes are deeply rooted in the currently dominant eating habits, mostly based on cereals, i.e. on low concentration of minerals in grain. As it has been lately documented, edible parts of new, high-yielding varieties of cereals and also some vegetables (an important source of magnesium for people) are much poorer in minerals, including magnesium, than the old, lowyielding ones. Magnesium plays many important biochemical and physiological functions in plants, affecting both yield of their biomass and/or edible parts. Hence, fast growing plants require a high supply of magnesium, mainly via externally applied fertilizers, which will sustain their rate of growth. With the evidence of an insufficient content of magnesium in edible plant parts, food producers have now a new objective. Their aim is to increase the concentration of available magnesium in edible parts of plants, including both cereals and vegetables. The growing concern about low magnesium concentrations in plant products can be significantly mitigated through soil and/or foliar application of magnesium fertilizers. In order to produce magnesium-rich food, it is necessary to build up an effective strategy for magnesium management in arable soils, oriented towards providing adequate plant nutrition for sustaining normal human health. This target should be achieved when farmers apply a wide array of magnesium carriers, including fertilizers.

Na początku XXI w., jak wynika z wielu ostatnio publikowanych doniesień medycznych, zdrowie człowieka znajduje się w stanie dużego zagrożenia, będącego skutkiem niedostatecznego zaopatrzenia ludzi w magnez, niezależnie od kraju, wieku i płci. Główne przyczyny tego stanu są głęboko osadzone w obecnie dominujących wzorcach odżywienia, zależnych od zbóż tzn. od koncentracji składników mineralnych w ziarnie. W ostatnim okresie wykazano, że jadalne części współczesnych, wysoko plonujących odmian zbóż, a także niektórych warzyw (ważne źródło magnezu dla ludzi), są dużo uboższe w składniki mineralne, w tym magnez, niż odmiany stare, nisko plonujące. Magnez pełni w roślinach wiele ważnych funkcji biochemicznych i fizjologicznych, istotnie kształtujących zarówno plony biomasy, jak i ich części jadalnych. Zatem współczesne odmiany roślin uprawnych wymagają bardzo dobrego zaopatrzenia w magnez, warunkującego szybkość ich wzrostu, co może być pokryte głównie przez stosowanie nawozów. W świetle faktów wskazujących na niedostateczną zawartość magnezu w żywności pochodzenia roślinnego, pojawił się nowy cel dla producentów żywności. Jest on ukierunkowany na zwiększenie koncentracji magnezu w jadalnych częściach zbóż i warzyw. Narastający problem niedoboru magnezu w produktach roślinnych można istotnie złagodzić przez doglebową lub/i dolistną aplikację nawozów magnezowych. Wyprodukowanie żywności bogatej w magnez wymaga efektywnego systemu gospodarki magnezem w glebie, aby zapewnić odpowiednie odżywienie roślin. Realizacja tego nadrzędnego celu wymaga od rolników korzystania z szerokiej gamy nośników magnezu, włącznie z nawozami.