A pot experiment was carried out on cv. Jasna spring wheat grown on light loamy
sand soil. The soil was slightly acidic in reaction and moderately abundant in available phosphorus,
potassium and magnesium. Consistent NKMg fertilization rates (1.5 g N, 1.5 g K
and 0.25 g Mg) were accompanied by increasingly high doses of phosphorus (0.0 to 1.02 g
P per pot). In order to compare the effect produced by growth regulators, applied in conjunction
with the growing phosphorus doses, the pots were split into four groups, depending
on the sprays applied: distilled water (control), kinetin, gibberellin and auxin. The target
was to determine the influence of plant hormones and phosphorus fertilization on
nitrogen balance in spring wheat. The content of nitrogen in wheat grain depended mainly
on the phosphorus fertilization level, the relationship which became particularly evident
following auxin and kinetin application. The highest N concentration occurred when 0.85 g
P per pot was used. The growth regulators, auxin and gibberellin in particular, depressed
the concentration of nitrogen in grain. The level of nitrogen in glumes and stems was
only slightly dependent on the level of phosphorus nutrition. In leaves, it was negatively
correlated with the doses of phosphorus. The phytohormones depressed the concentration
of nitrogen in stems, oldest leaves and in the flag leaf, raising it in the penultimate leaf.
The uptake and accumulation of nitrogen in grain tended to increase up to the phosphorus
rate of 0.68 g P per pot. The growth regulators inhibited the accumulation of nitrogen
in aerial organs of wheat, especially in grain. Gibberellin, in turn, increased the accumulation
of nitrogen in glumes and stems. The contribution of grain in nitrogen accumulation
ranged from 62% (without P fertilization) to 68% when 0.68 g P per pot was applied. The
growth regulators, especially gibberellin, decreased the ratio of nitrogen accumulated in
grain. Protein yield per plant, except wheat sprayed with gibberellin, increased proportionately
to the rate of phosphorus.
W doświadczeniu wazonowym, na glebie o składzie granulometrycznym piasku gliniastego
lekkiego, uprawiano pszenicę jarą odmiany Jasna. Gleba charakteryzowała się lekko
kwaśnym odczynem i średnią zasobnością w przyswajalny fosfor, potas i magnez. Na tle
stałego nawożenia NKMg (1,5 g N, 1,5 g K i 0,25 g Mg) zastosowano wzrastające fosforu
(0,0-1,02 g P na wazon). W celu porównania działania regulatorów wzrostu, stosowanych
w warunkach wzrastających dawek fosforu, wazony podzielono na 4 grupy, w zależności
od stosowanych oprysków: woda destylowana (kontrola), kinetyna, giberelina i auksyna.
Celem pracy było określenie wpływu regulatorów wzrostu i poziomu nawożenia fosforem
na gospodarkę azotem w roślinach pszenicy jarej. Zawartość azotu w ziarnie zależała od
poziomu nawożenia fosforem, zwłaszcza po oprysku auksyną i kinetyną. Najwyższą koncentrację
N uzyskano po zastosowaniu 0,85 g P na wazon. Regulatory wzrostu, zwłaszcza
auksyna i giberelina, zmniejszyły koncentrację azotu w ziarnie. Zawartość azotu w plewach
i źdźble w niewielkim stopniu zależała od poziomu nawożenia fosforem, natomiast w liściach
była ujemnie skorelowana z dawką P. Fitohormony zmniejszyły koncentrację azotu
w źdźble, najstarszych liściach i liściu flagowym, a zwiększyły w podflagowym. Pobranie
i akumulacja azotu w ziarnie wzrastały do dawki 0,68 g P na wazon. Regulatory wzrostu
zmniejszyły akumulację azotu w nadziemnych organach pszenicy, szczególnie w ziarnie,
a pod wpływem gibereliny zwiększyło się nagromadzenie tego składnika w plewach i źdźble.
Udział ziarna w gromadzeniu azotu wahał się od 62% (bez nawożenia P) do 68% po zastosowaniu
0,68 g P na wazon. Regulatory wzrostu, zwłaszcza giberelina, zmniejszyły udział
ziarna w gromadzeniu tego składnika. Plon białka z rośliny, z wyjątkiem pszenicy opryskiwanej
gibereliną, wzrastał proporcjonalnie do dawki fosforu.
