An evaluation of macronutrient nutritional status of sugar beets in critical stages of growth in response to foliar application of multi-micronutrient fertilizers

The actual yields of sugar beets harvested by farmers in Poland are much below the yielding potential of currently cultivated varieties, even when grown on fertile soils. Deficiency of micronutrients can be considered as a factor which prohibits reaching a state of nutrient balance, especially in nitrogen, by a crop. The aim of the study was to assess the effect of foliar application of multi-microelement fertilizers on a sugar beet nutritional status in early stages of canopy growth and, in turn, on yields of taproots and recoverable sugar. For this purpose, in two growing seasons, 2005 and 2006, eight field trials were set up in the region of Wielkopolska on fertile soils originated from sandy loam. A simple experimental design comprised three treatments: (1) control (a plot fertilized only with NPK), and (2) multi-microelement fertilizer composed of cations (Mi), (3) cations plus boron (MiB). It has been found that the applied micronutrient fertilizers had a significant effect, irrespectively of the field location and seasonal yield variability, on the sugar beet nutritional status, especially in terms of nitrogen. Yields of taproots have increased by 31.6% and 22.1% for the NPK+Mi and NPK+MiB treatments, respectively. Almost the same degree of increase was noted for yields of recoverable sugar. The achieved nitrogen balance at the stage of harvestable part development, as measured at BBCH43, was probably the main reason for high positive response of sugar beet crop to external supply of micronutrients. All the analyzed standards of sugar beet nutritional status, DRIS indices, responded to the investigated experimental factor, i.e., foliar application of multi-microelement fertilizer, but only those for nitrogen underwent a change from negative to positive values, thus enabling us to make a reliable yield prognosis.

Plony buraków cukrowych zbierane przez rolników w Polsce kształtują się na poziomie dużo niższym, nawet na glebach żyznych, niż plony potencjalne obecnie uprawianych odmian. Niedobór mikroelementów może być rozważany jako jeden z czynników, który uniemożliwia uzyskanie przez rośliny stanu równowagi żywieniowej, zwłaszcza w przypadku azotu. Celem badań była ocena wpływu dolistnie stosowanych wieloskładnikowych nawozów mikroelementowych na stan odżywienia roślin we wczesnych fazach rozwoju buraków, i w konsekwencji na plony korzeni i cukru. Cel zweryfikowano w latach 2005 i 2006, zakładając w Wielkopolsce 8 doświadczeń zlokalizowanych na żyznych glebach, wytworzonych z polodowcowych glin moreny dennej. Prosty schemat doświadczenia zawierał 3 kombinacje: (1) kontrolę (obiekt nawożony NPK) oraz 2 obiekty z dolistnie stosowanymi nawozami mikroelementowymi wieloskładnikowymi zawierające w swym składzie (2) kationy, (Mi), (3) kationy i bor (MiB). Stwierdzono, niezależnie od lokalizacji doświadczenia i zmienności sezonowej plonów, istotne działanie nawozów mikroelementowych na stan odżywienia roślin, zwłaszcza azotu. Plony korzeni zwiększyły się o 31.6% i 22.1%, odpowiednio w przypadku wariantu Mi i MiB. Analogiczną reakcję odnotowano dla plonów cukru. Główną przyczyną dodatniej reakcji buraków cukrowych na dolistną aplikację nawozów mikroelementowych było uzyskanie przez rośliny w fazie BBCH43 zbilansowanego stanu odżywienia roślin azotem. Analizowane normy odżywienia roślin, indeksy DRIS, wykazały reakcję na badany czynnik doświadczalny, czyli nawozy mikroelementowe wieloskładnikowe, lecz tylko w przypadku azotu nastąpiła zmian wartości indeksów z ujemnych na dodatnie, umożliwiając tym samym wiarygodną prognozę plonów.