Influence of different forms of nitrogen fertilization on the content of macroelements [K, Na] in meadow sward. Part I

Present intensification of plant production rises a need to search for new solutions, such as novel fertilization technologies which reduce environmental pollution. The aim of this work has been to examine principles of rational fertilization of permanent meadows, including delivery of nitrogen doses applied in various forms. The investigations were led in the region of Siedlce in 1999-2001. Basic fertilization was applied once during the growing season, in spring, and consisted of N–60 kg⋅ha-1, P–60 kg⋅ha-1, K–60 kg⋅ha-1 applied to soil. The fertilizers were used in two forms: multiple (Polifoska 15) [P] and a mix of fertilizers (ammonium nitrate, superphosphate, potassium salt) [M]. Nitrogen fertilization of the second and third cuts was conduced as various foliar (20%, 30%, 40% urea solution) or soil (ammonium nitrate). The doses of nitrogen in respective variants were 27.6 kg⋅ha-1 (N1), 41.4 kg⋅ha-1 (N2) and 55.2 kg⋅ha-1 (N3). Every year three cuts for determination of potassium and sodium were collected. Fertilization of the experimental objects with the multiple fertilizer resulted in increasing plants’ potassium content whereas the mixture of fertilizers increased the quantity of sodium in plants. Foliar fertilization with nitrogen in the form of urea solution gave a higher increase in the plants’ content of potassium and sodium than fertilization to roots with ammonium nitrate (independently on the basic fertilization). By analysing the content of potassium in plants in dependence of the doses as well as the kind of supplementary nitrogen fertilization, it has been verified that most of this component was determined in plants treated with foliar fertilization consisting of 55.2 kg N⋅ha-1 (N3), the lowest potassium concentration occurred in plants receiving foliar fertilization with dose 41.4 kg N⋅ha-1 (N2). The analysis of the sodium content in plants in dependence of the doses and type of supplementary nitrogen fertilization showed that most potassium was in plants produced on the plots receiving foliar fertilization with a nitrogen dose of 27.6 kg⋅ha-1 (N1), and the least potassium was determined in plants nourished with 41.4 kg N⋅ha-1 (N2) applied to soil.

Celem pracy było porównanie wpływu nawożenia azotem użytków zielonych na zawartość makroelementów w runi łąkowej. Badania prowadzono w latach 1999-2001 na łące trwałej. Każdego roku po ruszeniu wegetacji stosowano nawożenie podstawowe pogłównie, wnosząc do gleby odpowiednio: N–60 kg⋅ha-1, P–60 kg⋅ha-1, K–60 kg⋅ha-1. Zastosowano dwie formy nawozów: wieloskładnikowy (Polifoska 15) [P] i mieszaninę nawozów jednoskładnikowych [M] (saletra amonowa, superfosfat pojedynczy, sól potasowa). W drugim i trzecim odroście stosowano nawożenie azotem w formie dolistnej (20%, 30%, 40% roztwór mocznika) i dokorzeniowej (saletra amonowa). Dawki azotu wynosiły: 27,6 kg⋅ha-1 (N1), 41,4 kg⋅ha-1 (N2), 55,2 kg⋅ha-1 (N3). W każdym roku badań zebrano po trzy pokosy. W runi łąkowej określono zawartość potasu i sodu. Nawożenie nawozem wieloskładnikowym powodowało wzrost zawartości potasu w roślinach, a nawożenie mieszaniną nawozów jednoskładnikowych przyczyniło się do wzrostu ilości sodu. Dolistne dokarmianie roślin azotem w formie roztworu mocznika spowodowało większy wzrost zawartości potasu i sodu w porównaniu z nawożeniem dokorzeniowym saletrą amonową (niezależnie od zastosowanego rodzaju nawożenia podstawowego). Analizując zawartość potasu w roślinach w zależności od dawek i rodzaju nawożenia uzupełniającego azotem, stwierdzono, że najwięcej tego składnika było w roślinach nawożonych dolistnie dawką 55,2 kg⋅ha-1 azotu (N3), natomiast najmniej w przypadku zastosowania dolistnie dawki 41,4 kg⋅ha-1 (N2). Analiza zawartości sodu w roślinach w zależności od dawek i rodzaju nawożenia uzupełniającego azotem wykazała, że najwięcej tego składnika było w roślinach z poletek nawożonych dolistnie dawką azotu 27,6 kg⋅ha-1 (N1), natomiast najmniej w przypadku dawki 41,4 kg⋅ha-1 (N2) zastosowanej dokorzeniowo.