Aspekty projektowe urządzania ciągów pieszo-rowerowych w kontekście tłumienia hałasu i roli roślinności

Głównym celem artykułu jest określenie zasad przebudowy i dokonywania korekt projektowych ciągów pieszo-rowerowych o elementy sprzyjające wypoczynkowi i rekreacji czynnej. Za najważniejszy element uznano poprawę jakości życia mieszkańców oraz uatrakcyjnienie czasu przejeżdżającym daną trasą rowerzystom. Przyjęto założenie, że pas drogowy, często sąsiadujący z infrastrukturą taką jak osiedla mieszkalne, powinien tworzyć łącznik pomiędzy nimi, m.in. przez zastosowanie zieleni jako narzędzia zmniejszającego poziom hałasu. Analizy uwzględniają również zastosowanie metod sprzyjających zmniejszaniu zanieczyszczenia powietrza oraz hałasu spowodowanego sąsiedztwem ruchliwej ulicy. Zastosowanie roślinności pozwala na częściowe zatarcie granicy pomiędzy poszczególnymi obszarami funkcjonalnymi, co wiąże się z pozytywnymi odczuciami wizualnymi i kontaktem z naturą dla użytkowników ścieżek pieszo-rowerowych, szczególnie na terenie o dużej antropopresji.

The main purpose of the article is to define the principles of design of pedestrian and bicycle routes with elements friendly to rest and active recreation. The most important element was the improvement of the quality of residents life and the more attractive time using route cyclists. It was assumed that a road lane, often adjacent to infrastructure, such as housing estates, should form a link between city and communication zone, among others through the use of greenery as solutions to reduce the noise. The analyzes also take into account the use of methods conducive to reducing air pollution and noise caused by the neighborhood of a busy street. The use of vegetation allows partial blurring of the boundary between individual functional areas, which is associated with positive visual contact with nature for users of footpaths and cycling paths, especially in the area of large anthropopressure.