Calcium ions in the pig pineal gland - an ultracytochemical study

The aim of the study was to analyze the distribution of calcium ions in the pig pineal gland at the level of electron microscopy. The investigations were performed on the pineals obtained immediately after slaughter (performed between 11:30 and 12:00 a.m.) from 4-month-old gilts. The fixation procedures were conducted with the use of pyroantimonate, which reacted with calcium ions and formed electron dense precipitates. The precipitates were found both in the intercellular spaces and in cells - pinealocytes, gial cells, endothelial cells and fibroblasts. The precipitates were much more numerous in the intercellular spaces than in the cells. Amount and distribution of precipitates differed significantly between pinealocytes, therefore two types of cells were distinguished. The first type of pinealocytes included cells containing a small or moderate amount of precipitates. They were usually characterized by light or dark cytoplasm and large variability in number and structure of dense bodies. Pinealocytes classified to the second type possessed large or very large content of precipitates. These cells were characterized by electron dense cytoplasm and showed the presence of numerous dense bodies. In both types of pinealocytes, precipitates were present in the nucleus and in the cytoplasm. In nuclei, precipitates were numerous in nucleoplasma and rather infrequently noted between membranes of the nuclear envelope. In the cytoplasm deposits were found in mitochondria, vesicles and cisterns of smooth endoplasmic reticulum, in the Golgi apparatus and in cytosol. The amount of precipitates in glial cells, endothelial cells and fibrocytes was lower than in pinealocytes.

Celem pracy była analiza ultracytochemiczna rozmieszczenia jonów wapniowych w szyszynce świni domowej. Badano szyszynki pobrane bezpośrednio po uboju (wykonanym między godz. 11:30 a 12:00) od loszek w wieku ok. 4 miesięcy. Do utrwalania gruczołów zastosowano pyroantymonian potasu, co umożliwiło związanie jonów wapniowych w postaci elektronowo gęstych precypitatów, których rozmieszczenie określono za pomocą mikroskopu elektronowego. Precypitaty występowały w przestrzeni międzykomórkowej oraz w komórkach: pinealocytach, komórkach glejowych, komórkach śródbłonka naczyń włosowatych i fibrocytach. Zawartość złogów pyroantymonianu wapnia była znacznie większa w przestrzeni zewnątrzkomórkowej niż wewnątrz komórek. Ze względu na ilość i lokalizację precypitatów możliwe było wyróżnienie dwóch typów pinealocytów. Pierwszy z nich stanowiły komórki zawierające małą lub średnią ilość precypitatów. Komórki te charakteryzowały się elektronowo jasną lub elektronowo gęstą cytoplazmą, a skład ciałek gęstych był zróżnicowany pod względem ilościowym i jakościowym. Drugi typ pinealocytów stanowiły komórki z dużą lub bardzo dużą zawartością precypitatów. Najczęściej charakteryzowały się one elektronowo gęstą cytoplazmą oraz obecnością bardzo licznych ciałek gęstych. W obu typach pinealocytów precypitaty występowały zarówno w jądrze komórkowym, jak i w cytoplazmie. W jądrze stosunkowo liczne precypitaty o zróżnicowanych wymiarach stwierdzono w obrębie chromatyny, natomiast jedynie sporadycznie obserwowano je w przestrzeni między błonami otoczki jądrowej. W cytoplazmie precypitaty występowały w mitochondriach, pęcherzykach i cysternach siateczki śródplazmatycznej gładkiej, strukturach aparatu Golgiego oraz w cytoplazmie podstawowej. Zawartość precypitatów w komórkach glejowych, komórkach środbłonka oraz fibrocytach była znacznie mniejsza niż w pinealocytach.