Dobór gazowych silników kogeneracyjnych z wykorzystaniem metod optymalizacji wielokryterialnej

Gazowe silniki kogeneracyjne znajdują zastosowanie w układach kogeneracyjnych (CHP – ang. Combined Heat and Power), które charakteryzują się skojarzonym wytwarzaniem dwóch rodzajów energii np. elektrycznej i ciepła. Wytwarzanie energii w skojarzeniu pozwala na oszczędność blisko 37% energii pierwotnej względem produkcji rozdzielonej. Do zalet układów kogeneracyjnych zalicza się dodatkowo stosunkowo niskie nakłady inwestycyjne, ograniczenie emisji substancji szkodliwych dla środowiska oraz zmniejszenie strat związanych z przesyłaniem energii na duże odległości, ponieważ kogeneracja należy do zbioru źródeł rozproszonych. Walory ekonomiczne i ekologiczne, a dodatkowo wysoka sprawność wytwarzania w skojarzeniu powoduje, że kogeneracja jest stosowana na zachodzie Europy u takich odbiorców jak: elektrociepłownie, szpitale, obiekty oświaty, biurowce, hotele, ośrodki sportowe, osiedla mieszkaniowe, oczyszczalnie ścieków, kopalnie oraz w zakładach przemysłowych branży spożywczej i chemicznej. Dobór jednostki skojarzonego wytwarzania energii jest zadaniem złożonym z uwagi na występujące zmienne zapotrzebowanie na ciepło (w szczególności w elektrociepłowniach zawodowych). Dodatkowo do podstawowych parametrów technicznych jednostek CHP decydujących o wyborze zaliczyć można sprawność zależną od chwilowej mocy cieplnej i elektrycznej, której wartość rośnie wykładniczo wraz ze wzrostem mocy cieplnej i elektrycznej. W pracy przeanalizowano wpływ kryterium maksymalnego zysku, minimalnej emisji substancji szkodliwych dla środowiska oraz prostego czasu zwrotu na dobór jednostki skojarzonego wytwarzania energii przy wykorzystaniu metod SMART i SAW – będących narzędziem optymalizacji wielokryterialnej.