Lithium and the application of its compounds in different fields of medicine

Although lithium has not been classified as an essential element for humans, it can influence numerous metabolic processes and exert diverse effects in the human body, both positive and negative ones. Its actions enable the use of lithium compounds in therapy of different illnesses. It is mostly used for cure of psychiatric disorders: as a mood stabilizer and for intensifying the action of antidepressants. However, its compounds have been also tried in other fields of medicine: as an adjuvant in patients with thyroid diseases undergoing radioiodine therapy, in dermatology, in cure of neurodegenerative and ophthalmic illnesses as well as in tumour therapy. Lithium displays beneficial action only within a determined range of its serum concentration and an overrun of the safe threshold can cause side effects. Due to this fact, the Li serum level as well as many other factors, e.g.: body weight, creatinine, renal and thyroid functions should be monitored during the whole therapy. Many studies were undertaken to clarify the mechanism by which lithium affects organisms but the results still remain unsatisfactory. Nevertheless, some interesting aspects of lithium action have been revealed, including its effect on the enzymatic activity, neurodegenerative processes, apoptosis, formation of cytokines as well as neurotransmission and oxidant balance.

Obecność litu w organizmie może wywierać różnorodny wpływ zarówno korzystny, jak i negatywny na liczne procesy metaboliczne, jednakże nie został on jeszcze zaliczony do pierwiastków niezbędnych dla człowieka. Działanie litu umożliwiło zastosowanie jego związków w terapii różnych chorób. Jest on głównie stosowany w przypadkach zaburzeń psychicznych jako stabilizator nastroju oraz środek potencjalizujący działanie leków przeciwdepresyjnych. Przeprowadzono również próby zastosowania jego związków w innych dziedzinach medycyny: do wspomagania terapii radiojodem stosowanej w chorobach tarczycy, w dermatologii, w leczeniu schorzeń neurodegeneracyjnych i chorób oczu oraz w leczeniu nowotworów. Lit wywiera działanie terapeutyczne jedynie wtedy, gdy jego stężenie w surowicy mieści się w określonym zakresie, a przekroczenie dopuszczalnej wartości może spowodować działania uboczne. Z tego powodu stężenie litu w surowicy, podobnie jak wiele innych czynników, takich jak: masa ciała, poziom kreatyniny oraz funkcje tarczycy i nerek, musi być monitorowane podczas całej terapii. W celu wyjaśnienia mechanizmu oddziaływania litu na organizm przeprowadzono wiele badań, ale rezultaty są wciąż niezadowalające, niemniej jednak odkryto liczne, interesujące aspekty działania litu, m.in. wpływ na aktywność enzymatyczną, procesy neurodegeneracyjne i neurotransmisyjne, apoptozę, produkcję cytokin oraz na procesy pro- i antyoksydacyjne.