From Emergency Shelter towards Disaster-relief Housing — Tōhoku’s Reconstruction Case Study

This paper presents the post-disaster reconstruction of the Tōhoku region. Although Japan has always been one of the most prepared countries because of its long history with natural disasters, the 2011 Great East Japanese Earthquake and tsunami might be one of the most significant disasters recorded in the country’s modern history. This unprecedented disaster that has shaken Japan is a decisive turning point for the entire society as well as for architects and urban planners. Almost ten years later, reconstruction work is still ongoing. This paper introduces specifically Japanese architects’ involvement during the three phases of recovery: emergency shelter, temporary accommodation and permanent housing. After the first stage of perplexity and doubt, architects gradually stepped up and started initiatives to resolve the disaster victims’ precarious situation. This article outlines some of the architects’ actions through the three phases of recovery since the 3.11 disaster. Each of these temporalities has its issues and challenges which the urban planners, architects and designers tried to solve using their know-how to help rebuild devastated communities.

W artykule przedstawiono odbudowę regionu Tōhoku po katastrofie naturalnej. Chociaż Japonia zawsze była postrzegana jako jeden z najlepiej przygotowanych krajów na klęski żywiołowe ze względu na ich długą historię występowania, trzęsienie ziemi i tsunami, które uderzyły w pacyficzne wybrzeże regionu Tōhoku w 2011 roku było prawdopodobnie jedną z najbardziej znaczących katastrof odnotowanych we współczesnej historii tego kraju. Ten bezprecedensowy kataklizm, który wstrząsnął Japonią, stanowi decydujący punkt zwrotny dla całego społeczeństwa, a także dla architektów i urbanistów. Prawie dziesięć lat później odbudowa wciąż trwa. Niniejszy artykuł przedstawia pracę japońskich architektów podczas trzech faz odbudowy: schronów bezpieczeństwa, tymczasowego zakwaterowania i stałego zamieszkania. Po pierwszym etapie niepewności i zwątpienia, architekci zaczęli podejmować inicjatywy mające na celu poprawę trudnej sytuacji ofiar katastrofy. Ten artykuł przedstawia niektóre działania architektów w trzech fazach odbudowy po kataklizmie z marca 2011. Każdy z tych okresów ma swoje problemy i wyzwania, które urbaniści, architekci i projektanci starali się rozwiązać, wykorzystując swoją wiedzę, aby pomóc w odbudowie zniszczonych społeczności.