Przegląd kliniczno-epidemiologiczny 91 przypadków niezębopochodnych mięsaków okolicy ustnej i twarzy w populacji nigeryjskiej

Wprowadzenie: Mięsaki są rzadką grupą nowotworów złośliwych. W badaniu podsumowano 91 przypadków niezębopochodnych mięsaków okolicy ustnej i twarzy. Materiały i metody: Do badania retrospektywnego włączono pacjentów, którzy zgłosili się do Kliniki Chirurgii Stomatologicznej i Szczękowo-twarzowej regionalnego uniwersyteckiego szpitala klinicznego w okresie od stycznia 1997 r. do czerwca 2017 r. Wyłączono przypadki mięsaków Kaposiego i mięsaków zębopochodnych. Uzyskane dane analizowano przy użyciu pakietu Statistical Package for Social Sciences (SPSS) wersji 16. (SPSS Inc., Chicago, IL, USA). Wyniki statystyk opisowych przedstawiono w formie wykresów. Wyniki: Analizie poddano ogółem 91 pacjentów, w tym 51 (56,0%) mężczyzn i 40 (44,0%) kobiet, ze stosunkiem mężczyzn do kobiet wynoszącym 1,3:1. Nowotwór występował zazwyczaj w żuchwie (n = 47; 51,6%) i szczęce (n = 26; 28,6%). Najczęściej obserwowano kostniakomięsaka (n = 44; 48,4%) i mięsaka prążkowanokomórkowego (n = 16; 17,6%). W sumie 41 (45,1%) pacjentów poddano leczeniu zabiegowemu, a najczęstszymi operacjami tkanek twardych były: mandibulektomia (n = 26; 28,6%) i maksillektomia (n = 10; 11,0%). Leczeniem uzupełniającym objęto 32 (35,2%) chorych, w 8 (8,8%) przypadkach jako jedyną formą leczenia. Okres obserwacji wynosił od 1 do 43 miesięcy. W tym czasie stwierdzono 7 (17,1%) nawrotów z 1 przypadkiem przerzutów do płuc. Dyskusja: Większość wznów odnotowano mniej niż rok po leczeniu. Pacjenci mają tendencję do późnego zgłaszania się do lekarza, a następnie do nieprzestrzegania zaleceń.