Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Sarkoidoza krtani – opis przypadku

Tytuł:
Sarkoidoza krtani – opis przypadku
Autorzy:
Michałkowska-Pędzisz, Magdalena
Raczkowska-Łabuda, Karolina
Dobrzyński, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399470.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
górne drogi oddechowe
krtań
sarkoidoza
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 38-42
2084-5308
2300-7338
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Wstęp: Sarkoidoza (łac. sarcoidosis) to choroba wielonarządowa, w przebiegu której powstają nieserowaciejące ziarniniaki. Zmiany dotyczą najczęściej płuc i węzłów chłonnych wnęk płucnych. Częstość zajęcia górnych dróg oddechowych (Sarcoidosis of the Upper Respiratory Tract; SURT) szacuje się na 0,5–6%. W krtani występuje wyjątkowo rzadko – w 1,2% przypadków SURT. Materiał i metody: W pracy przedstawiono przypadek pacjenta z sarkoidozą krtani. Wyniki: 48-letni mężczyzna od 5 lat diagnozowany jest z powodu dysfonii. Rozpoznano u niego przewlekłe przerostowe zapalenie krtani. Próba empirycznego leczenia metypredem przyniosła krótkotrwałą poprawę. Ze względu na towarzyszące zmiany skórne był badany w kierunku alergii. W CT klatki piersiowej uwidoczniono umiarkowanie powiększone węzły chłonne śródpiersia i wnęk oraz obustronnie rozsiane guzki w okolicach okołownękowych. W badaniu bioptatów z drzewa oskrzelowego nie wykazano obecności ziarniniaków. Bioptaty pobrane podczas mikrolaryngoskopii wykazały nacieki sarkoidalne. Wnioski i dyskusja: Nie istnieje jednoznaczne badanie potwierdzające rozpoznanie sarkoidozy. Jest to typowy przykład diagnostyki z wykluczenia. Zajęcie krtani jest wyjątkowo rzadkie, występuje w 1,2% przypadków SURT. Przebieg kliniczny choroby jest często trudny do przewidzenia. U wielu chorych zmiany mogą ulegać samoistnej regresji. U pacjentów słabo odpowiadających na sterydoterapię bądź w celu redukcji efektów ubocznych tego leczenia można rozważyć włączenie leków cytotoksycznych.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies