Ocena chirurgicznego leczenia chorych z zespołem Eagle’a

Wstęp: Celem badania była ocena skuteczności chirurgicznego leczenia pacjentów z zespołem przedłużonego wyrostka rylcowatego (zespołem Eagle’a), biorąc pod uwagę zarówno wczesne, jak i późne jego wyniki. Materiał i metody: Grupę badawczą stanowiło 15 pacjentów, którzy przebyli zabieg resekcji wyrostka rylcowatego z powodu wystąpienia objawów zespołu Eagle’a w latach 2005–2017. Podczas wizyty kontrolnej pacjenci zostali poproszeni o wypełnienie pooperacyjnej ankiety, która porównywała objawy występujące przed zabiegiem oraz ich stopień nasilenia z obecnym stanem zdrowia. Do oceny każdego z objawów oddzielnie zastosowano skalę bólu VAS, a do określenia jakości życia skalę Laitinena. Uwzględniono również dane z dokumentacji medycznych pacjentów. Wyniki ankiet poddano analizie statystycznej. Wyniki: Badanie wykazało, że 11 spośród 15 operowanych osób zanotowało znaczną poprawę w poziomie odczuwanych dolegliwości bólowych (średnio o 70,5%) oraz polepszenie się jakości życia (średnio o 65%) w stosunku do stanu sprzed zabiegu. W wykonanej analizie statystycznej wykorzystano: test Wilcoxona dla par wiązanych, test Manna-Whitneya, test Kruskala-Wallisa oraz współczynnik korelacji Spearmana. Stwierdzono występowanie istotnych statystycznie zależności pomiędzy odnotowanym stopniem poprawy a długością resekowanego wyrostka rylcowatego oraz jego ustawieniem. Dyskusja: W badaniu udowodniono, że chirurgiczne leczenie metodą resekcji wydłużonego wyrostka rylcowatego wykonywane z dostępu zewnątrzustnego w większości przypadków jest skutecznym sposobem leczenia zespołu Eagle’a, obarczonym niskim ryzykiem powikłań pozabiegowych.