Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Effect of selected physico-chemical factors on Baltic herring meat hydrolysis rate and proteolytic enzyme activity

Tytuł:
Effect of selected physico-chemical factors on Baltic herring meat hydrolysis rate and proteolytic enzyme activity
Wpływ niektórych czynników fizykochemicznych na aktywność enzymów proteolitycznych i szybkość hydrolizy białek mięsa śledzia bałtyckiego
Autorzy:
Fik, M.
Sypniewska, L.
Thi, N.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396371.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
Baltic herring
proteolytic enzyme
protein autohydrolysis
papin
cathepsin
B-500 protease
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 305-312
0137-1495
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The effect of some physico-chemical factors on the rate of Baltic herring meat protein autohydrolysis and hydrolysis due to papain and B-500 protease from Bacillus subtilis is reported.

Badano wpływ niektórych czynników fizykochemicznych (pH, temperatura, czas inkubacji, dodatek NaCl) na aktywność enzymów proteolitycznych i szybkość hydrolizy białek mięsa śledzia bałtyckiego. Stwierdzono maksimum aktywności proteinaz mięśniowych w pH 4,2 a proteinaz rozdrobnionej ryby całej w pH 3,7 i 8,3 z tym, że hydroliza w pH 3,7 była intensywniejsza niż w pH 8,3 (rys. 1). W obu przypadkach największą aktywność endogennych enzymów proteolitycznych wykazano w temp. 50°C (rys. 2). Stosowany w charakterze konserwanta chlorek sodu w stężeniach do 10 g na 100 g rozdrobnionej ryby całej powodował nieznaczne hamowanie aktywności enzymów tego surowca po krótkiej hydrolizie i wpływał na nie stymulująco po długim czasie hydrolizy (rys. 3). Większe stężenia NaCl znacznie zmniejszały szybkość hydrolizy białek. W celu zwiększenia szybkości hydrolizy białek ryby całej zastosowano papainę (rys. 4) i proteazę B-500 (rys. 5), z których ta ostatnia, pomimo większego inaktywującego wpływu chlorku sodu, była aktywniejsza niż papaina. Oba preparaty enzymatyczne charakteryzowały się mniejszą podatnością na inaktywujący wpływ NaCl, aniżeli endogenne enzymy proteolityczne surowca. Do hydrolizy śledzia w warunkach przemysłowych spośród tych dwóch preparatów lepiej nadaje się proteaza B-500.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies