Niedostatki unijnej ochrony indywidualnych praw konsumenta w Polsce

Ochrona praw konsumenta w Unii, pomimo że stypulowana szeroko (zakres praw) i na wysokim poziomie (choć z odesłaniem do jej szerszej i możliwie maksymalnej realizacji przez państwa UE), nie jest jednoznacznie w tym prawie zdefiniowana i zakreślona, a ponadto brakuje efektywnych sankcji przeciw tym państwom członkowskim, które nie chcą jej zapewnić ochrony konsumenta nawet na minimalnym poziomie (Polska należy chyba do tej grupy). Korzystają z tego zwłaszcza nowe państwa, bo pełną gwarancję szerokiej i efektywnej ochrony może stworzyć tylko silny ruch konsumencki i społeczeństwo obywatelskie. Władze polskie wykazują (na tle starej Unii) niską dbałość o prawa konsumenta, co wynika także z interesów ekonomicznych dużych firm. Skargi Komisji przeciw Polsce nie mają większego wpływu na poprawę sytuacji konsumentów.

The protection of customers’ rights in the European Union, although stipulated broadly (the scope of rights) and at a high level (although with a referral to a broader and possibly maximal implementation by the European Union countries), is not unambiguously defined and outlined. Moreover, it lacks effective sanctions against member states that do not want to provide their customers with the minimum level of protection (Poland seems to belong to this group). This is especially advantageous for the new member states because only a strong consumer movement and civil society can create a guarantee of broad and effective protection. Polish authorities show (in comparison with the old Union) little care for the rights of consumers, and it also results from the interests of big companies. The European Union Commission’s complaints against Poland do not have a significant impact on the improvement of the consumers’ situation.