Dzielenie się w mediach społecznościowych: między logiką algorytmu a potrzebą uspołecznienia

Pośród wielu zmian społeczno-kulturowych, do których prowadzą procesy cyfryzacji, warto zwrócić uwagę na nowe formy dzielenia się zapośredniczone lub zorganizowane wokół mediów społecznościowych. Od praktyki regulowanej złożonym systemem wzajemnych zobowiązań oraz oczekiwań (moralność grupowa), dzielenie się dryfuje w kierunku aktywności stymulowanej algorytmicznie, której istotą nie jest przetrwanie, ale uzależnienie, sprzedaż lub chęć pokazania się. Mimo technologicznie stymulowanych przemian dzielenie się pozostaje jedną z najważniejszych (kotwiczących) praktyk uspołeczniających, zapewniających trwanie społeczeństwom po-nowoczesnym. W odróżnieniu od epoki przedinternetowej, proces włączania jednostek do szerszych całości społecznych poprzez dzielenie się zorganizowany jest jednak wokół nowych wzorców, nowych podzielanych znaczeń, alternatywnych sposobów rozumienia i objaśniania świata. W dynamicznie zmieniającym się układzie powiązań społecznych, media społecznościowe stały się ważnym źródłem sensów, trwałym punktem odniesienia, który pozwala wielu użytkownikom uzyskać czasowe choćby panowanie nad płynną rzeczywistością. Stabilność będącą efektem przebywania jednostek w mniej lub bardziej trwałych układach współzależności coraz częściej zapewnia praktyka dzielenia się, bez której media społecznościowe nie mogłyby istnieć.

Among the many socio-cultural changes that digitisation processes are leading to, the new forms of sharing mediated through or organised around social media deserve attention. From a practice governed by a complex system of mutual obligations and expectations (group morality), sharing is drifting towards an algorithmically stimulated activity, the essence of which is not survival but addiction, selling, or the desire to show off. Despite the transformations stimulated by technology, sharing remains one of the most important (anchoring) socialising practices ensuring the survival of post-modern societies. Unlike in the pre-internet era, however, the process of integrating individuals into broader social wholes through sharing is organised around new patterns, new shared meanings, and alternative ways of understanding and explaining the world. In a dynamically changing setup of social connections, social media have become an important source of meaning, a permanent point of reference that allows many users to gain at least temporary control over a fluid reality. The stability resulting from individuals being in more or less permanent systems of interdependence is increasingly provided by the practice of sharing, without which social media could not exist.