Działania w zakresie sportu, rekreacji i turystyki realizowane przez ośrodki pomocy społecznej w Polsce jako pomoc osobom wykluczonym – bezrobotnym

Wykluczenie społeczne (ekskluzja) nie dotyczy jedynie braku zasobów materialnych oraz niezdolności do uczestnictwa w społeczeństwie konsumpcyjnym, ale obejmuje także niewystarczające i nierówne uczestnictwo w życiu społecznym, ekonomicznym, politycznym i kulturowym w wyniku braku dostępu do zasobów, dóbr i instytucji, ograniczenia praw społecznych i deprywacji potrzeb oraz dostępu do kultury. Wykluczenie społeczne jest zjawiskiem wielowymiarowym. Termin ten określa również sytuację, w której dana jednostka będąca członkiem społeczeństwa nie może normalnie uczestniczyć w działaniach obywatelskich, realizować w pełni swoich potrzeb, zainteresowań czy też podejmować aktywności fizycznej (rekreacyjnej, sportowej, turystycznej). Celem artykułu jest analiza działań w postaci projektów realizowanych przez ośrodki pomocy społecznej w Polsce (341 placówek) w zakresie sportu, rekreacji i turystyki (aktywności fizyczne), skierowanych do osób wykluczonych – bezrobotnych. Wyniki badań potwierdziły, że działania realizowane przez ośrodki w znaczący sposób mogą przyczyniać się do włączenia tych osób w nurt życia społecznego oraz wzbudzenia w nich poczucia przynależności.