Od obszarów zdegradowanych do obszarów chronionych – zielona turystyka w czarnym Bytomiu

Prowadzona w Bytomiu od kilku wieków eksploatacja rud cynku, ołowiu i żelaza oraz węgla kamiennego negatywnie wpłynęła zarówno na stan środowiska i rzeźbę terenu, jak i na postrzeganie miasta przez jego mieszkańców i osoby przyjezdne. Zanieczyszczenie powietrza, wody i gleby, pogorszenie walorów estetycznych krajobrazu i zubożenie bioróżnorodności, liczne szkody górnicze oraz wynikające z tego uciążliwości – taki obraz Bytomia utrwalił się przez lata w świadomości ludzi. W artykule przedstawiono inne, mało znane, zielone oblicze miasta. Zdegradowane tereny poeksploatacyjne, z pomocą człowieka lub bez niej, bardzo szybko zajęła przyroda. Obecnie wiele z tych obszarów objęto ochroną prawną: jeden związany jest z ochroną obszarową (rezerwat przyrody), dwa kolejne – z ochroną indywidualną (stanowisko dokumentacyjne i trzy zespoły przyrodniczo-krajobrazowe). W artykule zwrócono uwagę na możliwości turystyczno-rekreacyjnego i edukacyjnego wykorzystania zrewitalizowanych i chronionych terenów zielonych miasta.