Content of copper, iron, manganese and zinc in typical light brown soil and spring triticale grain depending on a fertilization system

The impact of mineral fertilization with or without multi-component fertilizers on the content of microelements in soil and spring triticale grains was investigated in field trials, in 2009-2011. The experiment was carried out on 8 fertilizing treatments with three replications, which included two varieties of spring triticale: Andrus and Milewo. The content of available zinc and manganese was higher on plots cropped with the cultivar Andrus and nitrogen fertilization with urea or with urea and ammonium nitrate. It was also found out that the content of available manganese, zinc and iron in the analyzed soils was within the natural average range. A higher content of manganese and zinc in grains was detected after the application of multi-component fertilizers. Nitrogen fertilization at a dose of 120 kg.ha-1 together with Azofoska and Ekolist resulted in an increase in the iron content in cv. Andrus. The regression analysis between the content of the analyzed microelements in soil and in triticale grains revealed a significant increase in the iron, manganese and zinc content in grains together with an increase in the content of these elements in soil under cv. Milewo. With respect to the zinc content in soil and in grain from this variety, the coefficient of determination was the closest to the coefficient of a linear correlation (R2 = 0.9105). It was shown that an increase in the content of microelements in soil was not always accompanied by an increase in the content of these elements in spring triticale grains.

W latach 2009-2011 w doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia NPK stosowanego bez nawozów wieloskładnikowych lub łącznie z nimi na zawartość mikroelementów w glebie i ziarnie pszenżyta jarego. Doświadczenie obejmowało 8 obiektów nawozowych w 3 powtórzeniach z uwzględnieniem 2 odmian pszenżyta jarego: Andrus i Milewo. Stwierdzono, że gleba zawierała więcej przyswajalnego cynku i manganu w przypadku nawożenia azotem w formie mocznika lub mocznika i saletry amonowej w uprawie odmiany Andrus. Stwierdzono ponadto, że zasobność badanych gleb w przyswajalny mangan, cynk i żelazo kształtowała się w granicach ich zasobności na poziomie średnim. W ziarnie zaobserwowano przede wszystkim większe nagromadzenie manganu i cynku po zastosowania nawozów wieloskładnikowych. Nawożenie azotem w dawce 120 kg ha-1 łącznie z azofoską i ekolistem przyczyniło się również do zwiększenia zawartości żelaza w ziarnie odmiany Andrus. Analiza regresji między zawartością badanych mikroelementów wykazała istotny wzrost zawartości żelaza, manganu i cynku w ziarnie w miarę zwiększania się zasobności gleby w uprawie pszenżyta jarego odmiany Milewo. W przypadku zawartości cynku w glebie i w ziarnie tej odmiany, współczynnik determinacji był najbliższy współczynnikowi korelacji liniowej (R2 = 0,9105). Wykazano, że wraz ze zwiększeniem się zawartości mikroelementów w glebie nie zawsze następował wzrost zawartości tych składników w ziarnie pszenżyta jarego.