Socjalizacja do prozdrowotnego wypoczynku w rodzinie i placówkach przedszkolnych

Cel pracy: W pracy podjęto problem pierwotnej i instytucjonalnej socjalizacji do czasu wolnego w kontekście zdrowego stylu życia. Celem badań jest analiza stosunku rodziców do aktywności fizycznej dzieci w wieku przedszkolnym, z uwzględnieniem roli rodziny i wychowawców przedszkolnych w procesie socjalizacji do prozdrowotnego wypoczynku. Materiał i metody: Wśród badanych osób przeważały kobiety, w wieku 31-40 lat, z wykształceniem średnim, pozostające w związku małżeńskim. W badaniach zastosowano metodę badań sondażowych, technikę ankiety z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza ankiety. Wyniki: Zdecydowana większość badanych twierdzi, że rodzice w wystarczającym stopniu zachęcają swoje dzieci do rekreacji ruchowej. Jednak niespełna połowa ankietowanych deklaruje, że zapewnia dziecku aktywność fizyczną przynajmniej raz w tygodniu. Jednocześnie tylko 49% badanych uważa, że rodzice stanowią dobry przykład w zakresie prozdrowotnego wypoczynku. Większość respondentów ocenia, że placówka przedszkolna w wystarczającym stopniu promuje aktywność fizyczną. Wnioski. Rodziców na ogół charakteryzuje tylko deklaratywna postawa, werbalna akceptacja ruchu jako potrzeby rozwojowej dziecka, ale nie znajduje to pełnego odzwierciedlenia w stylu życia rodziny. Z punktu widzenia efektywności procesu socjalizacji bardzo istotna jest zatem ścisła współpraca placówek przedszkolnych z rodzicami. Treści i formy czasu wolnego popularyzowane w przedszkolu powinny znajdować potwierdzenie w aktywnym fizycznie wypoczynku całej rodziny.