Edukowanie wspierające – interakcje rówieśnicze jako niewykorzystane źródło wspomagania rozwoju

Traktowanie uczenia się dzieci jako konstruowania wiedzy ujawnia naturę procesów edukacyjnych. Przeniesienie uwagi z końcowych efektów uczenia się na sam proces i jego strukturę wewnętrzną pomaga zrozumieć, jak przebiega konstruowanie rozwiązań problemów z udziałem rówieśników lub dorosłych (tutoring, współpraca rówieśnicza). Odkrywanie tego, co i w jaki sposób wspiera działania dzieci, umożliwia zindywidualizowane projektowanie sytuacji edukacyjnych i monitorowanie ich przebiegu. Punktem wyjścia do konceptualizacji opisanej w artykule są klasyczne prace dotyczące dziecięcego uczenia się i rozwiązywania problemów.

Looking at children’s learning as knowledge constructing reveals the nature of educational processes. The transfer of attention from the final learning outcomes to the process itself and its internal structure helps to understand how problem-solving is constructed with the participation of peers or adults (tutoring, peer cooperation). Discovering what and how it supports children’s actions enables individualised design of educational situations and monitoring of their progress. The starting point for the conceptualisation presented in the article are classical works on children’s learning and problem-solving.