The pedagogic relevance of Alobwed’Epie’s the death certificate to high school students in Cameroon: a thematic approach

Literature and society work hand in glove because literature is a reflection of the realities of our society. This paper sets out to examine the pedagogic relevance of Literature in general and Prose in particular to Cameroonian High school students. It aims at presenting how and why The Death Certificate should be taught to Cameroonian High School Students. First, Students need to be informed about the society. Second, they should know what to do in face of various issues that arise in the society in general. Third, The Death Certificate handles themes such as love, power, domination and feminism which can conveniently be understood by High School Students. It is in this light that writers draw inspiration from the society to produce literary texts. Fourth, a work of art should not be limited; it should entertain, educate and inform us about our society. Fifth, Literature which reflects or acts as a mirror of life in society should be taught in schools because it shapes the students’ moral behavior. It also creates awareness in students by helping them to know more about the preoccupations of the society in which they live. It is thanks to literature that we learn much about society and the people who live in it.

W tym artykule analizowane jest znaczenie pedagogiczne literatury ogólnie oraz prozy w szczególności dla uczniów w Kamerunie. Jego celem jest przedstawienie, w jaki sposób i dlaczego powinno się uczyć powieści „The Death Certificate” uczniów w Kamerunie. Przede wszystkim uczniowie powinni być nauczani o społeczeństwie. Po drugie, oni powinni wiedzieć, jak się zachować w różnych sytuacjach, które pojawiają się w społeczeństwie ogólnie. Po trzecie, „The Death Certificate” odnosi się do takich tematów jak miłość, władza, dominacja i feminizm, które w sposób wygodny mogą być zrozumiałe przez uczniów. Właśnie w takim świetle pisarze czerpią inspiracje ze społeczeństwa by pisać swoje teksty. Po czwarte, dzieło sztuki nie powinno mieć granic; powinno bawić, edukować oraz informować nas o naszym społeczeństwie. Po piąte, w szkole powinna być nauczana literatura, która odzwierciedla lub działa jak lustro dla życia w społeczeństwie, ponieważ kształtuje ona morale uczniów. Tworzy również świadomość w uczniach pomagając im dowiadywać się więcej o problemach społeczeństwa, w którym żyją. To właśnie dzięki literaturze, że możemy tak dużo się nauczyć o społeczeństwie i ludziach, którzy w nim żyją.