O skuteczności kuracji antyświerzbowych zawartych w Georgikach Publiusza Wergiliusza Maro

Georgiki Publiusza Wergiliusza Maro są dziełem o charakterze filozoficznym i dydaktycznym opiewającym ciężką pracę na roli. Ze względu na zawarte w utworze informacje można go także traktować jako specyficzny rodzaj poradnika agronomicznego. Autor przedstawił w utworze także sposoby zwalczania świerzbu – choroby powodującej duże straty w hodowli owiec. Sposoby diagnozowania oraz leczenia choroby nie odbiegają od tych proponowanych przez autorów tekstów agronomicznych czy weterynaryjnych. Przekonanie o ich skuteczności potwierdza fakt cytowania fragmentów poematu m.in. przez Kolumellę i Palladiusza. Ważne jest także to, że współczesne badania potwierdziły rolę higieny w zwalczaniu świerzbu zaś lek proponowany przez Rzymianina miał dużą szansę łagodzić objawy choroby a w lżejszych przypadkach prowadzić do zupełnego wyleczenia zwierząt. Ciężkie zakażenia wymagają stosowania środków z grupy awermektym lub milbemyciny niedostępnych w antyku. 

 The Georgics by Publius Vergilius Maro (Virgil) are a philosophical and didactic poem that praises hard work on the land and can be treated as a specific type of an agronomic guide. Its author also presents ways to combat sarcoptosis, a disease that causes large losses in sheep farming, which do not diff er from those proposed by the authors of agronomic or veterinary texts. The belief in their effectiveness is confirmed by the fact that Columella and Palladius, among others, quote parts of the Georgics. Moreover, modern research has confirmed the role of hygiene in combating scabies.  The medicine proposed by Virgil can alleviate the symptoms of the disease and, in lighter cases, lead to complete recovery of the animals, albeit severe infections require the use of avermectic or milbemycin agents not available in antiquity.