Badanie pylistości nanomateriałów metodą bębna obrotowego

W ostatnich latach jest obserwowany dynamiczny rozwój nanotechnologii w bardzo wielu dziedzinach przemysłu. Z tego względu, coraz istotniejsze stają się badania mające na celu prognozowani narażenia na nanomateriały podczas procesu ich wytwarzania i wykorzystywania. Jednym z parametrów wpływającym m.in. na narażenie inhalacyjne na nanomateriały (w postaci proszków) jest ich pylistość. Dotychczas opracowano wiele metod badania pylistości materiałów. W większości tych metod do badania pylistości materiałów zastosowano metodę grawimetryczną. Metoda ta jest jednak metodą niewystarczającą podczas charakteryzowania pyłu uwalnianego z nanomateriałów. Pylistość jest bowiem parametrem, który jest uzależniony nie tylko od właściwości badanego materiału, lecz także od metody, jaką została ona określona, dlatego istnieje potrzeba opracowania znormalizowanego podejścia do zagadnienia badania pylistości nanomateriałów. Prace nad opracowaniem znormalizowanego podejścia do zagadnienia badania pylistości nanomateriałów są obecnie prowadzone w ramach współpracy międzynarodowej na zlecenie Komisji Europejskiej. W artykule omówiono zagadnienia związane z badaniem pylistości materiałów, przedstawiono działania prowadzone nad przystosowaniem już istniejących metod badawczych do charakteryzowania pyłu uwalnianego z nanomateriałów oraz działania związane z opracowywaniem nowych metod badania pylistości nanomateriałów. W artykule opisano metodę małego bębna obrotowego do badania pylistości nanomateriałów. Metoda polega na generowaniu aerozolu w ściśle określonych warunkach podczas ruchu obrotowego bębna. Uwolniony podczas procesu pył jest analizowany grawimetrycznie oraz metodami matematycznymi.

Nanotechnology is a fast-growing area in many industries. Therefore, research related to potential risks (especially inhalation exposure) linked to the processes of production and handling of nanomaterials is even more important. Dustiness of nanomaterials is a major risk factor in inhalation exposure to airborne particles released from powdered nanomaterials. There are many methods for evaluating the dustiness of materials. Most of them use gravimetric analysis, which is insufficient to characterize dust released from nanomaterials. Since dustiness is a parameter that depends not only on the properties of a material, but also on the method of its determination, it is necessary to develop a standardized approach. This has been commissioned by the European Commission. This paper describes issues related to methods of testing dustiness, adapting existing methods and creating new methods for characterizing dust released from nanomaterials. It also describes a method of testing dustiness of nanomaterials with a small rotating drum. This method generates an aerosol under controlled conditions during drum rotation. Dust released during the process is analysed gravimetrically and by counting.