Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Calculations of intermolecular interactions of D-fructose with the HyperChem avaible programs

Tytuł:
Calculations of intermolecular interactions of D-fructose with the HyperChem avaible programs
Obliczanie oddzialywan miedzyczasteczkowych D-fruktozy za pomoca programu HyperChem
Autorzy:
Mazurkiewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373083.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
D-fruktoza
program HyperChem
sacharydy
oddzialywania miedzyczasteczkowe
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 2; 31-40
1230-0322
2083-6007
Język:
angielski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The energetically preferred isomer-conformers of D-fructose under vacuum and in aqueous solutions were determined involving the AMI and MM+ calculations, both available in the HyperChem program. Both methods were fairly compatible when the calculations of interactions under vacuum were considered. In aqueous solution, the calculations according to both methods were apparently not consistent with one another. However, the energetical differences which decide on the priority of certain isomer-conformers were almost negligible.

Stosując metody AMI і MM+ wyznaczono energetycznie uprzywilejowane struktury izomerów-konformerów D-fruktozy w próżni i w roztworze wodnym. Obie metody obliczeniowe są dostępne w programie HyperChem i stosuje się je do obliczeń strukturalnych oraz oddziaływań międzycząsteczkowych. Obie metody, chociaż zasadniczo różniące się w założeniach przy określaniu dominujących izomerów-konformerów w próżni dały bardzo jakościowo podobne wyniki (tab. 1 i 2). W roztworach wodnych wyniki uzyskane obydwoma metodami tylko pozornie są różne (tab. З i 4). Ciepła tworzenia izomerów-konformerów uprzywilejowanych przez obie metody obliczeniowe są praktycznie identyczne. Metoda MM+ wydaje się zawodzić w przypadku gdy pożądane są bardziej szczegółowe informacje, na przykład określenie składu i struktury hydratów D-fruktozy i prawdopodobnie innych sacharydów, oraz określenie hydrofilowej i hydrofobowej strony sacharydu.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies